Ygs mi önce LYS mi önce yapılıyo bilmediğimden dolayı lys'ye çalışarak(!) ygs'ye girmem. Dershane, okul hepsine sözde gittiğim halde durumdan habersiz olmam. işin kötüsü sınavdan çıktıktan sonra da durumun farkına varmamam. Ve en vahimi hukuk okumam. Şimdi onlar düşünsün.
7. Siniftayken necip fazil siir dinletisi yapiyorduk okulda. Bana kaldirimlar siirini vermislerdi. Ne kadar guzel okusamda serseri kelimesini soylerlen agzim kulaklarima variyordu ve kahkaha atmamak icin kendimi zor tutuyordum. O buyuk gun gelip catti tum okul konferans salonuna toplandi. En onlerde de bizim siniftan cok siritan bi kiz. Ben sahneye beyaz elbisemle hizli birseykilde cikinca hizimi alamayip dengemi kaybettim kendimi haciyatmaz gibi hissrttim. Sonra siiri okumaya basladim. Biri benim biri de serseri kaldirimlar derken arkaasim guldu ben de kikirdamaya basladim. Bu seer okulun ogrencileri sesli bir sekilde guldu. 1dakikalik gulme molasindan sonra ben siire devam ettim.
Ilk çıktığım kıza hiçbir şey yokken daha doğru düzgün bir arkadaşlığımız bile yokken herkesin içinde seni seviyorum demiştim. 1 hafta okula gidememiştim. Ama sonradan baya işime yaramıştı. Hatırlar gülerdik. O olayı hatırladıkta bana daha çok yakınlaşırdı şapşalım benim diye. Güzel günlerdi. Hatırlayınca şimdi yine hüzünlendim. işte demekki daha çok bağlanıyor zannediyormuşum meğersem tek taraflıymış.
yıllar önce kayseriye amcamın cenazesine otobüs ile gidiyoruz. kızkardeşim, ben ve 4 yaşında yeğenim. koltukları 3 yerine 4 tane aldık. önlü arkalı alınan koltuklarda rahat edilmek amaç edilmiştir.
neyse,
yan tarafta bulunan kız ile tatlı tatlı keşişiyoruz. o zaman tablet-cep telefonu yok. uzun yolculuklarda insan iletişimi zorunlu olmakta..
akşama doğru yeğenimle oturmaktayım. insanı çıldırtan soruları "şuna bak, bu ne şu ne?" sorularına ya sabır çekerek cevap verirken kızkardeşim ön tarafta uzanmış uyuyor.
bir ara ayak ayak üzerine atayım derken karın ağrımamın sebebi olan gaz(ne gazı lan, bildiğin osuruk amk) part etti.
yan tarafımda olan kız kafasını çevirip baktığında yeğenime "aaaa yapma canım, ne kadar ayıp" diye kızın duyacağı osuruktan az bir volümde yeğene tatlı sert çıkıştım.
yeğen oturduğu koltuk üzerinde ayağa kakıp "anne anneeee" diye seslenirken ben kıza dönüp "çocuk işte" tebessümü atarken kızkardeşim "ne var" cümlesini bitirmeden yeğen " anne yaaaa! dayım osurup suçu benim üzerime atıyor" demez mi?
kayseriye kadar başımı koltukların arasına gömerek devekuşu yolculuğu yaptım.
Olay dolmuş duraklarında geçiyor. Değnekçi dolmuşa binen insanları "Yandaki araba, bu arızalı." diyerek uyarıyordu. Ben ise bunu duymuş, ancak adamın ne demek istediğini dalgınlıktan ötürü anlamamıştım. Yanlış dolmuşa bindim, ve en ön koltuğa kuruldum. Şoför önce ters bir bakış attı ve akabinde "Do you speak Turkish?"* diye sordu. Ben de "Çok garip lan, Türkçe bilmeyen dolmuşçu." diye içimden geçirdim ve son derece artist bir aksanla "Yeah, I can speak Turkish, how can I help you sir ?"* dedim. Dolmuşçu "Türkçe biliyon da ne diye biniyon o zaman?" diyerek bana hayatımın ayarını verdi. Halen daha aklıma geldikçe utanırım.
Kendi adima yaptigim en buyuk mallik, dun aksam oynanan bir mac hakkinda bir sonraki gun kritik yapilirken, 'mac hala oynaniyor mu?' Demekti. Yaklasik bir hafta insanlar beni gordukleri yerde iseyene kadar gulmustu.
Olayin ustunde nerdeyse 5 yil gecti, ama hala unutlmadi amk.
küçükken aceleyle koşturuyordum, o ara bir giyim firmasının kaldırımda duran mankenine çarptım. çok şiddetli değildi ama dönüp özür diledim ayak üstü. sonra bir baktım kansız cansız mankenmiş amk. bir kaç kişi gülecek gibi tip tip bakınca bastım gittim bende.
bir de iş yerinde çalışırken elektrik faturası ödemem söylenmişti. caddede atm var oradan hallet dedi patron bende olur dedim çıktım. biraz sıra bekledikten sonra bir kaç işlem yaparak ödemeye çalıştım yok amk olmuyor, bir şeyler uyuşmuyor sürekli hata veriyor. baktım kuyruk git gide artıyor iyice panik yapmaya başladım. sonra yapamayınca bankaya gidip görevli çağırdım ona yaptırdım amk. meğerse elektrik faturası için igdaş'a basıyormuşum yarım saat. koşarak uzaklaştım. *
5 yaşında ikem evde misafir var ben de uyudum onlar oturmaya devam ediyolar bi ara uyanıp salonun ortasından geçip balkondaki çöp kovasına tuvalet diye işemem sonra hiçbirşey olmamış gibi odama gidip uyumam.
Hala taşak geçiyo akrabalar.
yıllar önce yaşadığım ve hatırladıkça ne kadar malmışım be dediğim bir olayı sizinle paylaşayım şimdi.
efendim bizim burada uydu satışı dağıtımı yapan bir mağaza var. bendeniz yeni uydu almıştım neyse uydum kutulandı paketlendi vs. ben parasını ödedim herşey tamam neyse işte o sırada mağaza müdürü'de (ayrıca arkadaşımdır) çalan telefona bakmaya gitti ben mal gibi dikildim adam telefonda uzunca bir süre konuştu konuştu ben dikildim tamam mı dedim adam elini kaldırdı tamam gidebilirsin şeklinde hareket yaptı ben onu dur anladım bekledim bekledim adam sürekli telefondan konuşuyor ben mal gibi beklemeye devam ettim en sonunda aklım başıma geldi ama 20 dakika kadar ortada mal gibi dikildim neyse ben kaçıyorum deyip çıktım ama inanın eve kadar düşüne düşüne geldim ulan ne kadar malım dedim adam bana git dedi el kaldırdı daha niye orada bekledim diye hep kızmışımdır kendime.
Tüm hamaratlığımı alıp, sıkıntıdan poğaça yapmaya karar verdim. Hamur hazır, iç hazır. Bir güzel de şekil verdim onlara.
Fırına attıktan 10 dakika sonra, kabartma tozu koymadığımı fark etmemse, beni derinden sarstı sözlük.
Nedense benim hep telefonla bi alıp veremediğim var: telefon kulağımdayken, kalabalıkta çalındı zannedip karşı tarafa kapat ben seni arıycam deyip harıl harıl tek elimle bütün ceplerimi arayıp bulamamışlığım, diğer elimdeki telefonu görünce de kendime küfretmişliğim var benim..
üzerimde kot pantolon futbol maçı yaparken bilek hareketi atmaya çalıştım. buraya kadar her şey normal bundan sonrası sıkıntı zaten. * hareketi yaparken pantolon bacağımı kastı topa bastım ve düştüm. düşmek derken hafif bişey değil bildiğin yapıştım spatula ile kazıdılar beni. utanıyorum sözlük.
