Bundan 3 sene öncesi falan , 10.sınıfa gidiyorum. Okulun sevilen hakkında iyi şeyler düşünülmeyen bir öğrencisiyim. Zaten o sene gelmişim. Kötü de bi arkadaş çevrem var , kendimi o gruba yakıştırıyo muydum bilmiyorum ama o zamanlar zaten ne olacağını bilmediğim bir sürü şey yapmıştım. Ilk defa aşık olmuştum , kavgayı da seven bi tip değilim. Manyak mıyım ne diye kavgayı seveyim. Herkesin hakkında kavgayla ilgili iyi şeyler düşünülmediği zaman " beni sinirlendirmediniz yoksa mümkün değil ben kavga edemem " tarzı savunmalar yapıyordum. Zaten fiziksel görünüm desen herhangi bi yumruk darbesinde yere serilecek bi tip işte. Içimde bi hulk vardı ama onu ne zaman keşfedecektim en ufak fikrim yoktu. Zaten yeşili de sevmiyorum. Her neyse , okulun içinde dolanıyoruz niye dolanıyorsak. Sevdiğim kızın sınıfına girdim. Hiç kimseye takılan kavgaya meyilli olan biri değilim zaten ama , arka sıralardan bi çocuk ne sürekli girip çıkıyorsunuz diye bi laf etti. Bendeki garip savunma mekanizması harekete geçti , çocuk sanki içinde küfürler de geçen ağır ve uzun bi hakaret içerikli konuşma yapmış gibi davrandım. Içimdeki hulk beni dürttü. Ne olduysa o anda oldu , bi baktım ki sıranın üstünde uçuyorum , bi tane yumruk attım. Sonra beni almışlar götürmüşler haberim yok , o savunma mekanizmasının aktif olduğu düşündüğüm süreç biraz fazla olacak ki bizim tayfa gitmiş , ben onlara bakmadan dalmışım heriflere tek başıma. Lan insan bi gitmeden haber verir. Ağzım burnum kanlar içinde kendimi intihar eylemcisi gibi hissettim. Mehmet le ercan ı hastaneye kaldırmışlar , benim de hastanelik bi durumum vardı ama benim düşünceli arkadaşlarım polislik bi durum olur diye beni almışlar kaçmışlar. Sanki okula bombalı saldırı duzenledim. Her neyse ışte ondan sonra bi tekne ayarladılar 250 000 dolarla şehri terkettik.
