genelde sahne denilen tahta önünde çok iyi beden dili kullanan hocalardır. dersi anlatırken kendini kaybeden hocalar, öğrenciler tarafından asla unutulmaz.
bizim okulda bir edebiyat hocası olan hasan kıran. unutulur adam değil.
(bir arkadaş derste gazeteye bakmaktadır. tahmin edebileceğiniz gibi en arka sayfaya bakmaktadır, hasan hoca bu durumu görür.)
h.k.: hasan kıran
h.k.: oğlum kaldır o gazeteyi! neye bakıyorsun sen öyle? (yanına gider, arka sayfayı görür)
ark.: hocam gazete.. (gazeteyi kaçırmaya çalışır)
h.k.: niye okuyorsun oğlum bunları derste ?
ark.: hocam siz de zamanında az bakmıyordunuz değil mi ? sizde az değilsiniz ha.
h.k.: has..tir len. abaza köpek.
(sene sonuna doğru. sınıf iyice boşalmıştır. yine yukarıdaki arkadaş başka bir arkadaşla satranç oynamaktadır. hasan kıran yanımıza gelir.)
ark.: hocam ne yapmak lazım ?
h.k.: (oyuna şöyle bir bakar) hmm..
ark.: hocam oyun tıkanmış değil mi ?
h.k.: .mcık gibi oynarsan tıkanır tabi.
yukarda yazdığım olaylar tamamen gerçektir, yaşanmıştır. birinci elden şahidiyim.
din yazılısında yanlışlıkla teslis inancı yerine testis inacı yazmış olan kız öğrenciyi yanına çağırıp senin yazdığın eşşeğin tssğna denir diyen din hocası... *
