herkese güven ama hiç kimseye güvenme derdi babam. anlamazdım, küçüktüm o zamanlar. ta ki 9 yaşında babamı kaybedinceye kadar, iste ben o zaman büyüdüm ve anladım ki; kimseye güvenme. birisine işini emanet ettigin zaman o işin peşini bırakma. ama karşıdakine de ona güvenmedigini belli etme, kalbini kırma.
-aile aptalları.
-birinizden bir sikim olmaz.
-şerefsizler.
-ölün o zaman.
-şimdi siktir git odana hadi.
-paralarım ner'de?
-o parayı kim harcadı?
-kaç para tuttu?
-niye yapmıyorsun?
-terliklerini giy. Hasta olup kalma başıma.
Biz bu ailede yalnızca 3 kişiyiz, sen annen ve ben. kimse için yaşamıyoruz,kimseye boyun eğmiyoruz. Bunu bil ve üzüldüğün şeylerin,umursadığın insanların gereksiz olduğunun farkına var.
Babam der ki: Sen bana ne yapiyosan çocuğun da sana 2 katini yapsın.
Chakal aklı sıra iyilik edersen iki kat iyilik kötülük edersen iki kat kötülük gör demeye çalışıyor. Tabi çaktim hemen olayı. Korunuyorum çocuk yapmayacağım.
