Yarın öbür gün sen de bi çocuk çıkaracaksın karşımıza, tabi ki kaçırmayacağız hemen, oturup konuşacağız tartacağız bir sürü şeyi. Ama alttan almak yok artık. Bunu bir mesaj olarak al, yine konuşacağız seninle.
Bu bu konularda babamla yaptığım ilk sohbetti, çok heyecanlı. Mesaj mı verdi tehdit mi etti anlayamadım. Kendisi 5 dakika tavla oynadığı bi insanın kişiliğini analiz edebilen bir insan. Korkutucu.
Babam der ki: Sen bana ne yapiyosan çocuğun da sana 2 katini yapsın.
Chakal aklı sıra iyilik edersen iki kat iyilik kötülük edersen iki kat kötülük gör demeye çalışıyor. Tabi çaktim hemen olayı. Korunuyorum çocuk yapmayacağım.
Biz bu ailede yalnızca 3 kişiyiz, sen annen ve ben. kimse için yaşamıyoruz,kimseye boyun eğmiyoruz. Bunu bil ve üzüldüğün şeylerin,umursadığın insanların gereksiz olduğunun farkına var.
-aile aptalları.
-birinizden bir sikim olmaz.
-şerefsizler.
-ölün o zaman.
-şimdi siktir git odana hadi.
-paralarım ner'de?
-o parayı kim harcadı?
-kaç para tuttu?
-niye yapmıyorsun?
-terliklerini giy. Hasta olup kalma başıma.
herkese güven ama hiç kimseye güvenme derdi babam. anlamazdım, küçüktüm o zamanlar. ta ki 9 yaşında babamı kaybedinceye kadar, iste ben o zaman büyüdüm ve anladım ki; kimseye güvenme. birisine işini emanet ettigin zaman o işin peşini bırakma. ama karşıdakine de ona güvenmedigini belli etme, kalbini kırma.
