insan o kadar çok şeyi unutuyor ya da unuttuğunu sanıyor ama o işler aslında öyle olmuyor. Acılar, yaralar, bazı şarkılar, bazı şiirler, fotoğraflar sizi tekrardan o anın içine götürüyor. Yani unuttuk desek bile unutamıyoruz. Nefreti, ihaneti, sevilmemeyi, düşmanlığı....
Hatırlanan şeylerdir. Otururken bir anda bu anı unutma dedim ve o anı hatırlıyorum. Ya da bu kelimeyi unutma hep aklında tut diyorum ve o kelimeyi hatırlıyorum. Tuhaf bir şey. Yani böyle önemli bir durum da değil. Can sıkıntısından.
hiç yalan atmaya gerek yok borç ve dost kazığı unutulmaz birde bazı kişilerin yokluğu hep kalır. bu da beynin hipokamp bölümünden korteks bölümüne geçmeyi beceren kişilerdir.
Unutamadigim aklimdan cikmayan anlardan biri
Kışın erkek bi arkadaşim tabi ona plotonik aşiğim. Karda yürüyemiyorum diye önüme geçmişti 36 numara ayaklarimla 42 numara izlerden yürümüştüm...
Size anlamsiz gelebilir ama çok guzeldi Bide ilk aşk unutulmuyor.
