hayattaki her şeyi tahlil etmesi, bir şeyleri yaşarken bile birinci şahıs bakış açısında değil üçüncü şahıs kamerasında olması, olayın içindeyken bile olayı, kişileri ve kendini analiz etmesi, bu yüzden hiçbir şeyin tam olarak içine girememesiyle kendi karakter batağımdan bir parça bulduğum karakter.
Yedi numara: vahit, zeliha, armağan, ayten, rüya, cansu, recep, haydar, sabit, yusuf güdük...
Hepsi ayrı güzeldi ve ben hala izlerim.
(bkz: yedi numara)
