iki türlü olandır. Birincisi kişinin aklında hiç yoksunuzdur. ikincisinde aklında varsınız ama değeriniz yoktur. işte ben ikinci sınıf unutulan birisiyim.
en kötüsü; sizi bırakıp öbür dünyayı tercih etmiş kişinin sesini artık duyamamak, hayal bile edememektir. resimlerle görüntüsünü hatırlarsınız, nasıl güldüğünü, hangi olaya nasıl tepki verebileceğini anılarınızla çıkartabilirsiniz ama sesini hatırlayamamak işte o unutulmaktan daha kötüdür.
her gün biraz daha unutulmak asıl zor gelir, ben hiç unutmadım unutmayı kalbim ne bilir.. nedense hep bu şarkıyı aklıma getiren acı dolu bir kelimedir.
