en çok sevdiğin ama ayrı kaldığın kişinin unuttuğunu anladığında içinin acıdığı andır. aramaz sormaz, yüklersin bahaneleri hayata, ona , buna ama aslında tahmin edersin unutulduğunu..doğan kabul etmek istemez, unutulmayı kendine yakıştırmaz..bilirsin ama itiraf etmezsin.sonra birgün pat diye bir şekilde tahmin ettiğin şeyin gerçek olduğunu anlayıverirsin..içine bir kor düşer, ıssızlaşırsın..çok zaman geçse bile yanar işte canın..bir süre yeniden yaşarsın en baştaki acıyı..merak etmemek gerektir, sabır lazımdır ama gözyaşı getirir bu durum size..o gözyaşı ister içinize aksın isterse yanaklardan süzülsün..ama geçer, ıssızlık kalır..ne yazıkki...
telefonun şarjı 3 günde bir biter. artık arayan, mesaj atan yoktur. facebook anasayfada diğer arkadaşların etkinliklerini, yer bildirimlerini, fotoğraflarını takip eder, like edersin. fakat kimse sana "gel" demez.
