unuttuğunu, birdaha hiçbir şeyin sana onu hatırlatmayacağını sanarsın.
ama yanılırsın sürekli.
bazen bir fön makinası, tırnak makası, onunkine benzeyen bir gülücük hatta hiç unmadığın birşey bile sana onu hatırlatabilir. onu dediğimden kasıt, bazen bir sevgili bazen bir eşya olabilir. ama unutmamak için senin hayatında o şeyin ''onu'' olması gerekir.
bende de oluyor bu. telefonumu unuttum sanıp sağda solda arıyorum, bir bakıyorum ki telefon en baştan beri elimdeymiş.
(bkz: dünyanın en yüzeysel adamı)
unutmuş olma halinin verdiği o ''ah, işte üstesinden geldim, kafam rahat artık'' havasını beklenmedik bir karşılaşmayla ya da tarafınızdan unutulduğu sanılan kişinin süslediği tek bir rüyayla puff diye söndüren, insanı aptala çeviren ayılış hali.
