ilk aşktır. asla unutamazsınız onu ne kadar unutmaya çalışırsanız çalışın sonunda onunla dolup taşan bir hayaller bataklığına saplanmış olursunuz. hele ilk aşk bir de karşılıksız aşksa... eyvah halinize. aklımıza sürekli "ya olsaydı?" sorusunu getireceği için asla unutulmaz.
Unutamaya çalıştığımız icin istem disi olarak zaten düşündüğümüz insandir. Dogal olarak unutamayiz. Unutmaya calismak yerine düşünmeyi birakin. Ki en basta bunu gercekten istemeniz lazm. Sahsen ben yapamadim bunu.
Herkesin hayatından böyle bi insan geçiyor.
Ama işin gerçeği kimse kalıcı olmuyor. Anılar siliniyor hafızadan, hisler kalpten parça parça uçuyor. Siz unutmadım diyorsunuz ama bakıyorsunuz ki artık haftalarca aklınıza gelmiyor. Yollarda onunla karşılaşmıyorsunuz hayallerinizde. Unutuluyor be. istense de istenmese de unutuluyor..
hayatınızın belli bir dönemimde size nevrozlar yaşatan size acı çektiren belki de en güzel mutlulukların sebebi olan insandır.
artık başka bir yastıkta, başka bir bankta, başka şehirlerdedir.
ne var ki unutmak istersiniz.
bunu kalbiniz reddedebilir ya da kabul edebilir ama beyniniz unutmanızı zorlaştırır.
bilinçaltınıza atarsınız o insanı.
yaşadığınız onca şeyi bastırırsınız.
belki unutmuşsunuzdur ama o insan sizin hayatınıza dolaylı yoldan etki eder.
bilinçaltındaki şeyleri hatırlamıyor olabilirsiniz ama siz fark etmeden size etki ederler.
bir insan ki unutmaya çalışıp da unutamadığınız bir metaform.
bir insan ki sizi kendi özbenliğinizden alı koyan bir bir reosta.
sizin için belli bir anda belli bir anıda size etki etmiş insandır.
bir durum sonrasında sizden gitmiştir veya siz ondan gitmişsinizdir.
umursamazsanız ve küstahsanız unutursunuz o insanı.
o ise belki de sizi çoktan geçmişin klozetine atıp sifonu çekmiştir.
siz hala buzdolabının önünde "ne yiyeceğim" derdindeyken o insan yemeğini bitirip bulaşıkları bile yıkamıştır.
unutmaya çalışmayın unutulacak kadar değer vermemişseniz zaten gider unutulur.
siz de mavi ekran yaşatmışsa da unutmak belki de mantıklıdır ama imkansızdır.
