unutkan biri olsanız bile ne ilginçtir ki her zaman gerçekleşmeyendir. bazı insanların unutmadığı bazı şeyler vardır. bunlar ne zaman gün yüzüne çıkar bilinmez. belki yarın, belki de yıllar sonra.
Unutmamızı, umudumuzu,hayallerimizi göğe koyup yansımasını bekleriz, halbuki yakamoz olup ayağımızın altındayken.
yakamoz ayın denize yansıması değil, deniz de yaşayan tek hücreli bir canlıdır.
Asla unutmam desek te unutuyoruz . Eksilte eksilte verdiğimiz sözü unutup gozlerimizi o huzne ihanete aciya kapatiyoruz. Animsatacak kadar kaliyor en büyük acimiz ,belki birkac gözyaşı daha dokecek kadar.
beynimiz olayları, düşüncelerimizi ayrı ayrı gruplandırarak onlarla, meydana geldikleri çevre arasında bağlantı kuruyor. O nedenle bir yerden ayrılınca beynimiz orayla alakalı düşünceleri unutmaya meyilli. Kişi eğer bir kapıdan geçiyorsa unutma olayı daha fazla oluyor.
unutur mu? insan. bir bakışı, bir sözü bazen de bir çift gözü. unuttum denir belki ama gerçeği kim bilebilir ki. unuttum diyen mi? kendini unutturacak olan mı? bir bilinmezlikten başka bir şey değil hepsi bu. kimi içinde yılları biriktirir, saklar. kimi ise sadece özel bir anı. vardır herkesin unutmak istemediği bir anı, bir unutamadığı...
ilk anını hatırla. O ilk an içinde yaşadığın acıyı,çaresizliği,nefreti,kırgınlığı,yenilmişliği... Artık benden insan olmaz,asla toplanamam,yaşayamam dediğin o ilk anı.
Bir de şu ana bak. Evet belki hala içinde kırık binlerce parça var ama yaşıyorsun. Hatta yeri geliyor gülüyorsun. Gülmesen bile hala hayaller kuruyorsun. Kaçış olarak gördüğün planlar bile aslında farkında olmadan hayata tutunmak için kurduğun hayaller. Adam bak hala güzel günler için çabalıyorsun. Demek ki bitmedin!!!
Unutmak dersen. Zamanla damla damla yaşanacak belki. Sonra bazı unuttuklarını yavas yavas hatırlaman gerekecek. Mesela birine tekrardan güvenmek, hayata gülümseyerek bakabilmek,sevmek tekrardan,aşık olmak... Bunları hatırlamak istediğin biri çıktığı an karşına acılarla beraber unuttuğun tüm o güzel duyguları tekrardan hatırlayacaksın. Sana bunları biri elbet hatırlatacak. Sen elbet biri için bunları hatırlamak isteyeceksin.
Hayatta hiç bir şey unutulmaz. Sadece yerine daha güzellerini yaşarsın ve eskiler hatırlanmaz olur.
Unutma zaten yaşadıklarını. Unutma ki aynı hataları bir daha yapma. Ama yaşadıkların ve unutmak istediklerin yüzünden kendine küsme!!!
Kitabımın üzerinde kimin yazdığını bilmediğim bir dişi kişisinin ismiyle beraber çeşitli sorulara yaptığı karalamaları görmemle acaba sarhoşken tanımadığın birine gidip derinlemesine bir çalışma yatım da hatırlamıyor muyum diyerekten yaptığımdan şüpelendiğim eylem.
"unutmak kelimesi undan çıkmış. nasıl unutmak kelimesi undan çıkmış? bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş. birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. gözleri, kaşı, burnu, öyle kulağı, sesini yavaş yavaş. unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. sonra unuttuğunu unuturmuş. ben unutmak istiyorum la. her gün 'ne zaman unutacağım?' diye soruyorum kendime, her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırlıyorum ben, daha net. unutamıyorum ben."
Unutmak icin Uğraşırsın çok, uğraşırken yorulursun tükenirsin. Tam unuttum derken daha acı şekilde hatırlarsın. Mutluluğu unutursun ama acıyı asla. Seni mezara kadar bırakmaz acılar. Sahte gülüşlerin ustası yapar seni. içine ata ata dolarsın. Herkes uyuduğunda sessizce ağlarsın yastığın sırılsıklam olana kadar. Yutkunamazsın bile. içini cayır cayır yakar kül edene kadar. Olmuştur bi kere kaderin dönmez çünkü. Biçare beklersin öylece. Unutamazsın...
