aşk acısına yeni bir bakış açısı. unutulmaz o ilk yara o ilk dokunuş o ilk gülüş. yıllarca yüzlerce öpücük bile alsan hayatına onlarca kişi bile girip çıksa hepsinin toplamı ilki kadar değildir. aşk acısı geçmez. unutamazsın da. sadece o acıyla yaşamaya alışırsın. o acı hep bir köşede pusuda bekler. ve en olmadık anda bazen bir şarkı bazen bir kelime dokunur bu yaraya. ve geceleri zehir eder.
unuttum zannedersin,o iş bitti dersin.onsuz,eksik hayatına devam edersin aylarca.sonra bir gün gelir çıkar karşına en olmadık anda,yanlış zamanda.işte o anda aylarca bütün çaban yerle bir olur.gözlerin dolar ve kendine kızarsın,çünkü unutamadığını sende anlarsın...
Unutmak sadece derslerde oluyor heralde dedirten söylem. Bi kere de ezberledigim, tam anlamıyla ogrendigim bir konuyu unutmayayım istiyorum. Ama o pıırr diye ucup gidiyor, bi gotu boklu kız gitmiyor aklımdan. Olmuyor, unutamıyorum.
