o seni hala ellerimde hissediyorumm...
yine yüzümde kokun varmıs gibi...
o kokunun bana verdiği acı, gözyaşı, anılar...
ve ben yine o anıları kadehlere vuracagım,
yine herseyi içime hapsedip zamanla nasır kalpli olacagım...
kendime yalanlar söleyip seni unutacagım...
içimdeki yangını hıc bır zaman kimse ama kimse bilmeyecek,
ben yine kalabalıkların içinde uzaklaşıp, yalnız kalacagım...
belki gözlerim her yerde seni arayacak ama ben yine senin oldugun yerlerden kaçmaya calısacagım,
evet biliyorum ki yine seni özleyecegım,
ama bu sefer hasrete yenik düşmeyecegim..
gün gelicek ben bu sehirden gidecegim,
arkama hic bakmadan, dostlarımı bırakmadan,
yalnızca seni bu sehirde bırakıyorum,
sabah güneş doğdugunda beni anımsa,
akşam 'ay' da seni hatırlatacak bana....
yüzümde hafif bi gülümseme olur belki...
belki yine seni anarım, belki resimlere bakarım,
senden habersiz uzak bi sehirde seni anımsıyor olacagım... *
