'hafıza en büyük lanettir
hafıza berbat bir şey, ortalama insanlardan daha yüksek bi hatırlama kapasitesine sahibim, genelde kötü olayları hatırlamakta, tarih verebilirim, o gün ne giydiğimi, olay sonrası ne yaptığımı, ağlarken hangi şarkıları dinlediğimi sırasıyla, kaç kez kustuğumu, beni kaç kez öptüğünü, sonrasında gittiğimiz dönercide 22,5 tl ödediğimizi
daha da kötüsü, alkollüyken olanları da hatırlıyor olmam ve bunların küçük ayrıntılarla kendilerini hatırlatıp beni içten içe öldürüyor olmaları.
Kötü anıların yerlerini iyileri ile değiştirdiğiniz zaman unutmuş mu oluyorsunuz yoksa asla unutmayıp durumu kabullenerek hayatınıza devam mı ediyorsunuz,bilmiyorum.
Unutmak diye bir kavramın varlığına inanmıyorum, yaşanılan olaylar ve hatıralar bakımından tabi eğer çocuk değilseniz asla unutmazsınız. Sanırım durumu kabullenip bununla yaşamayı öğrenmek hayatın devamlılığını sağlıyor.
insanoğlunun hafızaya depoladığı tüm bilgilerin - hatıraların - zamanla yaşamın devamını engeller, zorlaştırıcı mahiyet kazanmasının yarattığı gerginliğin unutma yetisi ile giderilmesidir. iyi - kötü, mutlu - mutsuz... hiç bir hatırasını unutamayan insanın bu baskıyla yaşaması zor olduğundan unutma yetisi en önemli yetilerden biridir. insanoğlu unutmak istediği şeyleri unutur, unutmak zorundadır. eğer unutma yetimiz olmazsa hafızanın kendini bir süre sonra yok etmek için alarm vermesi kaçınılmazdır. bazı şeyleri unuturuz ki, unutmak istemediğimiz şeylere hafızada yer kalsın.
