yalnızlığın kahpe çığlıkları kulaklarımda. elimi bir diğer elim ısıtmıyor artık. korkum; bu karanlığa alışmak. üşengeçliğim ise kalbimi tekrar çalıştıramamak. ya özlersem seni diye yalnızlığa alıştırmaya çalışıyorum kendimi, o da bir kabus gibi korkutuyor. bitişi belli olmayan bir yolun sonuna doğru geliyorum sanırım. sen varken her şey ne kadar masumdu... sen varken ne kadar mutluydum, gereksiz de olsa. geçiciymiş o mutluluk desem de ne kadar berraktım o zaman. saf, inançlı, hedefli...
şimdi ise her gün gördüğüm gerçekler bir bir alıyor bu özelliklerimi. umutsuz bakışlarla bakıyorum artık her şeye, herkese.
ne kötü sana endeksli insan tanımak...
Aslında unutmak istememektir. Hatta insan çok sevdiyse çevresindekileri kandırır unuttum diye ama asla kendini kandıramaz gece olur karanlık çöker unuttuğunu idda ettiği kişi düşer aklına. Bir şekilde konuşmalıdır. Hele ki platonik bir aşkın en acı haliyse bu. Her seferinde karşı tarafın duvarlarına çarptıysa insan kalbi acır. Başka bir insan gibi tanışır , konuşur. Karşıda ki salak değildir tabi bişeyleri sezer ancak o da renk vermez.
Erkek sorar: Sence ben çok kötü birimiyim?
Kız cevaplar: hayır aksine çok iyi birisin çok iyi bir kalbin var sadece iyi saklamışsın kimse ulaşamıyor bulamıyor.
Erkek: peki neden bu kadar kötülük yaptım?
Kız : ne yaptın? adam mı öldürdün? birinin ırzınamı geçtin? birine iftiramı attın? naptın? yoksa sadece kendine mi zarar verdin?
Erkek: beni ilk gördügün zaman boynuma sarıl tamam mı? cok sıkı sarıl.
Kız: neden?
Erkek: Öyle işte.
Kız: tamam peki ya bırakırsan sana sarıldığımda git dersen itersen beni.
Erkek: itersem gitme sende bir daha sarıl bırakma
Kız:ben seni bırakmasamda sen bırakırsın arkanı döner gidersin
Erkek: sende onlar gibisin sana git dedigin zaman gidiceksin bir daha gelmiceksin hiçbiriniz gercekten sevmediniz cünkü seven gitmez sevgisinin peşinden kosar ben yatıyorum en kısa zamanda boynuma sarıl tamam mı?
Erkek çıkar msnden unutmak istemeyen ( kendince unutamayan kız) tek başına kalır. Çaresiz insanın sorası kalır noldu şimdi daha mı mutlu oldun böyle bir oyun oynadın? Silinen herşey geri gelmedi mi? Hani unutmuştun, hani umrunda değildi? Neden kalbin kan ağlıyor öyleyse. Kız çaresizdir, sevdalıdır , canı acımaktadır. Yine de unutmak istemez. Hep aynı yalan arkasına saklanır unutamıyorum.
kaçamıyorsun. Yenilerle - yenilenmelerle hayat, biraz da zaman bir nebze yardımcıların oluyor. ama yüreğindeki yara bir anda kanayıp mutsuzluğu salabiliyor bünyene. her an. herhangi bir an. hiç beklemediğin güçlüyüm dediğin anlarda bile.
yaklaşık 4 yıldır atlatamadığım durum..salya sümük ağlamak tabirini birebir yaşıyorum şu 2 gündür. berbat birşey olmakla beraber kişiyi umursamaz insanlara özendiren durumdur.
içinizde hala bir şeylerin ağladığını hissetmektir. siz susarsınız ama yüreğiniz haykırıyordur adeta. yüreğinizin de susması için çırpınırsınız fakat, başaramazsınız. eksik yanlarınızı görmemek için ruhunuzu kapatırsınız, seslere, yüzlere, insanlara, fikirlere, hayallere. unutamamış olduğunuzu kendinize itiraf etmek istemezsiniz. içiniz acır. bildiğiniz bir şeyleri, bilmemişlik rolü yaparak yaşamaya devam edersiniz. gittikçe, içinizde büyüyen yaraya rağmen...
en güçlü, en dik durduğun anda durduk yere aklına gelince unutamadığın, aslında ne kadar da güçsüz olduğunu kafana vura vura anlatan, şarkıların en yanık kısımlarında karşınıza 'merhaba mına koymaya geldim lavuk seni.' diyerek karşınıza çıkabilen balyoz etkisindeki his.
unutmayi istememektir. isteyince oluyor. kandirmayin kendinizi. hic kimse kendisi üzerinde kontrolu bu kadar kaybedemez. unutmayi istemiyorsunuz. ama bu da zaten olmasi gereken sey degil mi? yoksa o kadar "degerli" dediginiz seye haksizlik etmis olmaz miydiniz. güzel bir karardir unutmayi istememek. unuttugunuzda bircok seyi beraberinde de yitirirsiniz. varsin olsun unutmayin, unutamayin. nolacak. kötür bir sey degil ki bu.
geçmişe ait aşırı dozda mutluluk veren veyahut acı çektiren olayların, kişilerin hafızaya kazınma olayıdır. ilk sevgilini unutamazsın mesela. yada sen deliler gibi aşıkken seni en yakın arkadaşınla aldatan insanı. unutmaya çalışmak ahmaklıktan farksızdır. kolay unutamaz insanoğlu. unutmaya çalışmaktan vazgeçip eskitmeyi öğrenmek en mantıklısı. eskiyen şeyler acı vermez, insan kendini daha iyi hisseder eskitmeye başladığını farkettiğinde.
