ben unutmaya çalışıyorum yaşadıklarımı yaşadıklarımızı. biz diyemiyorum artık çünkü sen yoksun hep bizdik dedim çünkü bizdik hep. ben unutamıyorum bizi yaşadıklarımızı ben unutamıyorum seni. her zaman yanımdaydın senin kokun senin gülüşün vardı. şimdi onlar yok yüzün yok sesin yok ben her sabah telefonum çalar diye uyanıyorum. günaydın mesajıyla ama yok bi sabah olsun atsan sadece günaydın desen. mesela doğum günümde arasan sesini duysam. günaydın desen ben başka doğum günü hediyesi istemem sadece o olsun hediyem. gel demiyorum diyemiyorum. ben seni unutamıyorum... bali sen unut beni.
ilk ve tek kız arkadaşım beni terkettiği zaman salya sümük ağlayacağımı bildiğim halde hunharca dinleyip mal gibi ağlamama sebep olmuş güzel şarkı. Bu şarkı eşliğinde ağlamak o kadar alıştığım bir rutin haline gelmişti ki artık mutluluk duymaya bile başlamıştım. Şimdi yine dinliyorum ama ağlamıyorum. Vay anasını. Bir zamanlar salya sümük pörtlek gözlerle aradığım kız artık aklıma bile gelmiyor.
Unut beni unut arama
Sakla bu mendili sakla
Sakla bu mendili bu mendili sakla
Sende kalsın anarsan bir gün eğer
Akarsa gözlerindeki yaşı silersin
Unut beni unut arama
Sakla bu mendili sakla
Sende kalsın kimin verdiğini soran olursa
Gözleri yaşlı dudakları titrek
Bir hayalden arda kalan hatıra dersin
Unut beni unut arama
Sakla bu mendili sakla
Sende kalsın çünkü sen benim
Sonbaharımda baharsın
cem karaca'nın harkulade şarkısı.
böyle insanın damağında buruk bir şarap tadı bırakıyor(şarap içmem bu arada).böyle tatlı acı bir his.nasıl anlatsam bilemiyorum.en iyisi cemal süreya'nın fotoğraf adlı şiirindeki "çocuk" olarak açıklanabilir.
durakta üç kişi
adam kadın ve çocuk
adamın elleri ceplerinde
kadın çocuğun elini tutmuş
adam hüzünlü
hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü
kadın güzel
güzel anılar gibi güzel
çocuk
güzel anılar gibi hüzünlü
hüzünlü şarkılar gibi güzel
