senin yüzünden gözlerim doldu, ey silüetini dahi görmediğim geçmiş zaman arkadaşı.
bugün okudum da tekrardan sana attığım ve senden gelen mesajların bir kısmını, bir sebepten ötürü, duygulandım. diyordum ki ben sana yazmış olduğum o yazılardan birinde,
" boş ver sen interneti. gökyüzünü seyretmek daha zevkli bence."
bunu diyen bendim. buradayım halen ve daha da ama sen yoksun.
aradan ne kadar aylar geçti ve ben halen bu ışıklı yazılara bakıyorum.
sen ise...
sen ise, ununu elemiş, eleğini duvara asmış, çekmiş gitmişsin. bir veda dahi etmeden...
bu bir sitemdir ve silüetsiz bir dosttur bekleyen.
(#7479726) saçma sapan bir şekilde kendisine kanım ısındı, halbuki tanımam etmem; ama iyi biri olduğundan eminim. yazar silikmiş, fark etmez belki açıp bakar yine de kendisi hakkında yeni yazılan şeylere.
bugünlerde bir yandan çok derin bir sıkıntı yaşayan, yaşadığı sıkıntıyı -acaba yanlış anlaşılır mıyım- çekincesiyle sözlükte paylaşan; hala çok çook iyi insanların yaşadığına dair umutları yeşeren ve acısı paylaştıkça sağalan yazardır.
aynı zamanda eski yazılarımı okuyup artılayan bir de melek kondu omzuma... iyi hissettirmek için yapıyor muhakkak bu melek, ona da teşekkür ederim *
aynı benzer acıyı dört sene önce yaşadığım yazar. başına gelmeyenin anlamayacağı, insanı darmadağan eden yoğunluktaki bu üzüntün için sabırlar diliyorum...
