üniversite sınavından önce kampüsü maldivler sanıp, gitar eşliğinde dans eden kızlar düşleyen, çayır çimen uzanan manitalar hayal eden ergen kardeşimizin 'ulan bunu bulamadık bari alkol koko takılıp free elemanı oynayalım' psikolojisinden sebep hadisedir.
gelip geçici bir heves olabildiği gibi kimilerinin kimliğine de büyük ve derin katkılar sağlayabilmektedir. alkolik hareket engellenemediği takdirde evin şişelerden çöplüğe dönüşmesi an meselesidir ve bu beraberinde bir avarelik, bir vurdumduymazlık hali de getirir, bununla birlikte alemlerden ötürü saç sakal birbirine karışmalar, tanınamaz olmalar, leş gibi kokmalar, sabah uyanamamalar, dersleri kaytarmalar, sınavlarda da patlamalar kaçınılmaz olur.
Bunun üniversiteye gidince uyuşturucu batağına saplanan genç versiyonu vardır ki o çok fenadır.
Artı olarak bunun üniversiteylede alakası yoktur, insanın içinde varsa zaten bunların hepsini lisede de yapar, ortaokulda da.
yıllarca içki içememiş olmanın verdiği kendince eziklik ve kompleksle, süt kokan ağzını zorla alkole alıştırmaya çalışıp, bir de cool çocuk modlarında takılmayan çalışan kişiliksiz bünyedir.
Evde annesi üzüldüğü için kendini yıllarca sıkmış, dışarlarda orda burda içmiş, eve gelirken ağzına naneli sakız depolamış gencin üniversiteye gidip de tek başına eve çıkınca içindeki yaratığı dışarı çıkarması olayıdır.
üniversite ortamının lise ortamından daha rahat olması boş vaktin daha fazla olması ve maddi açıdan da daha rahat olmanın verdiği güçle lise döneminde yapamadığı şeyleri yapmaya başlayan öğrencinin yaptığı normal bir şeydir. zamanla sıkılır geçer. özentilikle veya kişiliksizlikle alakası yoktur.
-abijim birinci sınıfların amfibisi (!) nerde be abijim, hıckkkkk...
-ahanda orada (manyakmıdır nedir)
-öfff be, abim benim beaaaaaa.. gel öpüjemmmmm.. hıckkkk
