turkiyede boyle kotu egitim ve oss oldugu surece istedigi bolume giremeyip bir yerlere kapak atiyim diye dusunen ve sonunda mezun olan meslegini sevmedigi icin baska arayislarda bulunan insan modeli.
yok efendim ingilizce öğretmenliği bölümü nün puanı yüksek onu tutturamazsınlara kulak vermeyerek, ve de harbi harbi isteye okumuş olduğum ve de hiçbir boka yaramayan bölüm üçüncülüğünü de kazandırmış almanca öğretmenliği nden farklı olarak, 5 seneden beri uzun çarşıda gömlek satıcısı olmak. bazen kapının önüne çıkıp da,
- gel yenge hemd **ler fünf ** lira... diyesim geliyor, amma velakin, amaca ulaşana kadar, sert kayalıklara toslamak vacib olduğu için, gönül her daim der ki, üniversite mezunu olup da alakasız işlerde çalışmak, ve de o alakasız işlerin bir ucunu bile yeri geldiğinde kendi mesleğinde bir tecrübe olarak kullanabilmek bile, adam olana çok manidardır.
sadece sikindirik bir bölüm okuyan eziklerin başına gelmeyen durum. gönülden isnerek okunmuş bölümlerden mezun öğrencilerin de malesef düştükleri durum.
türkçe öğretmenliği mezunu birinin kırtasiyede çalışması
türkçe öğretmenliği mezunu birinin kasiyerlik yapması
sınıf öğretmenliği mezunu birinin muhasebecide çalışması
türkçe öğretmenliği mezunu birinin çeyiz mazasında çalışması
daha birçok şey sayılabilir
