öss'ye ebeveyn ile gitmenin, onları okul bahçesinde 3 saat bekletmenin normalitesi karşısında pek de hor görülen bir davranışmış meğersem. zaten öss ile üniversite kayıtları arasında 28 sene var.
eğer kazanılan ve kayıt yaptırılan üniversite yaşadığınızın şehirden başka bir şehirdeyse, gayet mantıklı olan bir durumdur. insan tabii ki anne ya da babasıyla gitmelidir, en doğru yolu budur.
gün itibariyle kazanılmış tecrübeyle sabittir, orada bir üni var uzakta ki, bir tane anne babası olmadan kayda gelen adam göremezsiniz.
evet efendim itiraf edeyim, şahsım da çilekeş anasını koluna takıp kayıt yaptırmaya gitmiştir!
hatta üniversite mezunu abi/ablaların söyledikleri yüzünden, bu durumdan ilk başlarda utanmış, annenin yirmi adım gerisinden gerisinden yürüyüp, bir şey söyleyecek olsa "pardon? tanıyor muyum sizi? ehihiHi" yapmıştır.
sonra kayıt, öğrenci işleri, servis bürosu gibi zamazingoların olduğu kata girince kızgın kumlardan serin sulara atlarcasına bünye bir rahatlama hissi yaşamıştır.
o neydi öyle yahu?!
anneyi babayı geçtim, bebek arabalarıyla dolup taşmış bina!
ağlayan zırlayan veletler..
millet sürü sepet, kardeşiyle geliyor, sen bir anandan gocunuyorsun..! hoş, zaten o gelmese bir bk beceremezsin.
böyle de duygulanmalar yaşayıp, üniversite denen haltın hiçte "ben özgürüm lan artık ebeveynlerimde şeyimde değil, kendi ayaklarımın üstünde dururum hede hödö" Gibi bir mekan olmadığı anlaşılmıştır..
babanın* merakını gidermesi için iyi bir fırsattır. sonradan süpriz ziyaret yapmasından iyidir yani. gelsin bir göz atsın etrafa o kadar. düşün şenliklerde vs geldiğini. alkol, küpeli saçı uzun gençler vs..
kişiyi bitiren anlardandır. insan yerin dibine girer, size bıyık altından gülenleri acıyla izlersiniz velhasıl bizzat başıma gelmiş acı durumdur.
kayıt sırasında (maşaallah işçi kuyruğu gibiydi)
sgb-ya anne nolur biraz uzakta durun
baba-duralım burda kızım ne var bizden mi utanıyorsun?
sgb-hık mık
bir süre sonra:
anne- hadi biz kantine gidip çay içelim
baba-iyi madem sen de sıranı kaçırma sakın.
sgb- kaçırmam
keşke bununla bitseydi.
babam alese de benimle gelip kapıda beklemek istemişti.*
abiyle gidilmişse abi sizden daha çok heyecanlıdır ve bütün işleri kendiniz yapmanıza rağmen saatlerce dışarıda belki yardım ister diye bekleyendir. aile ile okulla ilgili son paylaşım olduğunu o an anlarsınız. ailenizin kafası o kadar meşgüldur ki kaçıncı sınıf olduğunu her seferinde unutur ve sana sorar her defasında.
herzaman olusmayacak durumdur. kayida ablasiyla gidenler vardir ki tavsiye edilir. herkes acaba yapabilecek mi diye dusunurken ablasiyla gelen comez cok rahattir cunku ablasi telaslanmaz kardesinin aklini kullanabilen bir birey oldugunu idrak etmistir. onun gozunde kardesi annesi babasi gibi hic buyumeyen cocuk degildir cunku.
