11 eylül 2001 günü amerika'da world trade center ve pentagon'a saldırmak maksatlı kaçırılan 4 uçaktan amacını başarıyla tamamlayamamış olanının hikayesini anlatan filmdir. yönetmenliğini paul greengrass'in yaptığı film, o uçağın içindekilerin gözünden olaya bakan ve sanki o uçaktaymış gibi hissettiren başarılı bir yapımdır.*
hiç olmadığı kadar doğruların aktarıldığı bir based on a true story. kişilerin doğal reaksiyonları iyi hesaplanmış, bu da izleyiciyi filmin atmosferine sokmayı başarmış. konuya uygun oyuncular, doğru karakterleri canlandırmış. amerikan milliyetçiliği ile alakası olmayan, tam tersine hollywood 'un nasıl bu kadar tarafsız kalabildiğine anlam veremediğim, kesinlikle izlenmesi gereken kaliteli bir yapıt. amerikan milliyetçiliği, propaganda gibi yakıştırmalar bu filmle örtüşmez.. ya da ben yanlış filme girdim bilmiyorum.
belki de bugüne kadar çekilmiş en amerikan milliyetçisi film, rambo falan tıraş kalır yanında. may god bless us diyenler iyidir, allahuekber diyenler terörist. yapma ya, hakkatten mi? 11 eylül günü uçak kaçıran kişilerin terörist oldukları aşikardır, insanlıktan en ufak bir pay almamış oldukları da. ancak teröristlerin insanları öldürürken sürekli bismillah demelerini neden gözümüze gözümüze sokuyosun? neden din bu kadar işin içinde? bu yaptığınla müslüman alemine yüklenmiş olmuyor musun? ben mi götümden anlıyorum?
film boyunca gözler öylesine boyanmıştır ki sonundaki linç sahnesi bile "oh ne iyi yaptılar, vallahi bravo" dedirtmiştir. aferin, hep böyle.
ekistıradan bilgi: ilk bölümünü izlemeseniz de olur, bi bok olmuyo.
dünyaya nereden baktığınıza göre değişen duygular hissedebileceğiniz bir film. Örneğin, filmin sonlarına doğru uçakta ayaklananlar kokpite doğru yaklaçtıkça, yocular pilotu etkisiz hale getirmeden uçağın biran önce beyaz saraya çarpmasını isteyenler olabileceği gibi, ayaklananların amaçlarına ulaşarak teröristleri etkisiz hale getirmesini umanlar da olabilir. Film bu iki hissin de vuku bulmasına imkan sağlayacak bir atmosferi yaratmakta son derece başarıllı. Hangi hissin duyulacağı ise kişinin vicdan muhakemesine bağlı.
son 20 dakikasındaki uçağın içinde geçenlerin canlandırıldığı sahne son yılların en gerçekci sahnelerinden biridir.uçağı kaçırıp pilotluğunu alan teröristin gözlerine ne derece perde indiği gözlemlenebilir.
(bkz: ne içtiysen aynından ben de istiyorum).
bakış açısına göre değişkenlik gösterebilendir. kimi izleyenleri müslümanlıktan soğutabilecekken kimi izleyenleri ise müslümanlığa daha da bağlıyabilme olanağını da içinde bulunduran filmdir.
aksam aksam agzima cok fena sicmis olan cok cok basarili film. sinir, ofke, empati, acima, huzun, korku, heyecan, her duyguyu sonuna kadar yasatmistir bana. hele o son sahne neydi oyle.**
manchester united'in 26 yıl aradan sonra lig şampiyonu olduğu, yakın zamanda ada'daki tartışılmaz dominasyonunu başlatan 1993 senesini anlatan alternatif bir film adı da olabilirmiş.
yine müslümanlığı terörist gibi göstermeyen çalışan, islamafobinin yayılmasına destekte bulunan klasik amerikan filmidir.
teröristler hep "allahuekber" diye bağırır. ya nolacağdı ya?
"11 eylül saldırılarını müslümanlar yaptı valla lan bak işte böyle oldu." diyen bir filmdir. oysa ki 11 eylülün tamamen kurmaca olduğunun delili olan onca olay vardır ki. afganistan'a ve ırak'a girmek için "vaadedilmiş topraklara" girmek için amerikalıların, siyonistlerin, masonların, illüminatinin artık ne derseniz, neler yapabileceğini gösteren bir olaydır 11 eylül. pentagon'a uçağın çarpmadığını, kulelerin yıkılışının 1 doların üstünde nasıl resmedildiğini, uçağı kaçıranların aylarca eğitim aldığını rahatlıkla öğrenebilirsiniz.
bu tür filmler amerikanın kendini aklama çabalarıdır.
11 eylül saldırılarını konu alan ve kaçırılan 4 uçaktan hedefine varamayan tek uçak olan united 93 ün içinde yaşanan duygulu, korkulu, zorlu anları en etkileyici biçimde beyaz perdeye dökmüş olan insanın kanını dondurma baabında çok ama çok başarılı olan bir son dönem sinema baş yapıtı olup yayına 01.09.2006 da girmiştir.
fakat filmin gerçekçi ve duygusal bir o kadar yanı varken yanlış ve eksik de bir o kadar yanı vardır ; burada müslümanlık hakkında düşmanlık yaratabilecek bir film olmasına hiç değinmeyeceğim bile fakat koskoca amerika koskoca new york ve kos koca iki kuleye adeta hançer gibi saplanan uçaklardan neredeyse ani bir tesadüf ve engellenemez, izlenemez bir sorun, problem gibi bahsetmesi, filme konulan united 93 isimli uçağın düştükten 4 dakika sonra kaçırıldığının farkına varılması, amerikan başkanına o önemli anlarda başvurulamaması, komutanların sadece radardan herşeye seyirci kalması ile anlatılmak ya da akılların çekilmek istendği noktanın farklı olduğu gözükmektedir.
