başrolünde juliette binoche'un oynadığı vasat film. içimdeki güneş adıyla çevrilmiş. bu ara vizyonda. orta yaşlı bir kadının ilişkilerden yana yüzünün gülmeyişini anlatıyor.
filmdeki sıraya göre kadının ilk ilişkisi evli bir bankacıyla. kodoman, kadına eşinden ayrılmayacağını ama onu da bırakmayacağını söyleyince başrolün kayışı kopuyor ve adama yol veriyor, sonra da off ndn olmdı ki ya .s.s diye tribe giriyor. evli adamla girdiği ilişkiden medet umuyor. oysa ki adam eşinden ayrılıp onunla birlikte olsa her şey çok güzel olacaktı, adamın onu da aldatıp terk etmesi gibi bir ihtimal kesinlikle yoktu. çünkü hanımefendi eşsiz bir kar tanesi.
ikinci erkek bende öğürme hissi uyandıran bir ergen ruhlu. yok gece uyurken dişimi sıkıyorum, yok çok içiyorum falan diye sorunlu adam imajı çiziyor. yine evli, bu sefer tiyatrocu. bu tiyatro ve diğer sanat dalları artık kadın düşürmek isteyen *msalakların uğrak yeri oldu, öyle ki insanların sanata duyduğu saygı azalmaya başladı. neyse, bu adam hatuna eşimle aram bozuk vs diyor, kadınla sevişiyor, ertesi gün diyor ki pişmanım yapmamalıydım, sana aşık değildim. kısa bi zaman sonra kadına diyor ki aşk yok ama yine sevişelim. kadın da reddediyor haliyle. amkun fransız nejat işleri.
yazarken vefat ettim. böyle işte. özetle kadın beğendiği adamlardan sadakat istiyor ama beğendiği adamların bunu kendisine vermek gibi bir niyeti yok. bu süreçte de bi düzine adamla takılıyor.
