ürkiyedeki gençlerin genel olarak bulunduğu ruh halidir. ( sokaktaki okumamamış kesimi tenzih ediyorum)
işsizlik , kavga gürültü ,her şeye zam gelmesi , saçma sapan bir sebepten öldürülme korkusu , ülkenin içinde bulunduğu durum , her gün yaşanan terör olayları ve artık baskı altında ezilmekten bıkan insanlar ne yazık ki iliklerine kadar umutsuzdur.
neye karşı olduğundan ziyade, mücadeleyi bırakmakla alakalı olan durumdur. insan nefes alıp verebildiği sürece umutsuzluğunu yitirmemesi, sakin kafayla düşünüldüğünde zaten olması gereken bir şey.
umudun süründürmekten başka bir iş'e yaramadığına inanmıyorum. daha doğrusu inanmak istemiyorum. inanmak istemiyor olmamda , umudumu diri tutuyor hayata karşı.
Hayattaki her his kadar olağan ve normal olan histir. Ne statünüz ne güzelliğiniz ne de zekanız bu hisse engel olabilir. Histir.
Bunu bastırmak için bu hissi dile getirmemek gerekir. Beynini aksiyle kandırmak gerekir. Sonuç olarak yaşayacağın hayatı belirleyen adımlardır, hisleriniz değil. Kendinizi hisleriniz yüzünden tüketmeyin, yoksa attığınız her adım sizi daha geriye götürür. Zihninizin oyunu.
üniversite mezunu olmayan, öz güveni yıkılmış, depresif kişinin içinde bulunduğu durum. umarım bir kapı açılır, bir ışık gelir bir yerden. o zamana kadar bir şeyin değişmesi zor...
pandemi,ekonomik krizler,depremler,savaşlar ülkemizi geçtim dünya bazında son 3 senede anksiyetimizi 100 katına çıkardı ve umut denen kavram allaha emanet bir duruma dönüştü ama maalesef hayata devam edebilmek için umut emekten başka çaremiz yok.