Her kaçırdığın golden sonra şanssızlık dedim, arada arkadaşlara karşı savundum, burnun kırık oyuna devam ettiğindeki o bakışınla mücadele etmen her şeye degerdi. Ancak yalan yok ben de sana sitem ettim bazı zamanlar, fanatikliğin etkisiyle kötü sözler de söylemiş olabilirim o an ama kişiliğine değildi tabii hiçbiri sadece basit bir tepki.
Ben duygusuz, umursamaz herifin tekiyim Umut. Öyle ki bu tezimi savunmak üzere "beni bilen bilir" diyebileceğim kişi sayısı bile çok azdır, o derece. Ancak iki gündür iliklerime kadar hissedebiliyorum tüm duygularımı. Ne kadar sürer bu bilmiyorum ama kaybolmadan şunu söylemek istiyorum ki umarım hakkını helal edersin bizlere.
Son olarak nasıl söylenir bu durumda bilmiyorum ama doğum günün kutlu olsun.
Kendisine allah sabır versin. Bugün kendisine zor bir görev düşüyor. Babasının cenazesine katılacak. Kaçırdığı goller yüzünden edilen küfürlerden dolayı pişmanlık yaşattı.
Vefa nedir bilmeyen, iyi gün taraftarlarınca aylardır hak etmediği şekilde tepki görmesine rağmen hiç ses etmeyip elinden geleni fazlasıyla yapmaya çalışan bu yürekli adam bugün kendi doğum gününde babasını toprağa verecek. Sonrasında da o her fırsatta yuhlanıp, dün ölen babasına küfür edilen adam bu sefer her fırsatta desteklenip morallendirilmeye çalışılacak.
Diyeceğim şu ki atılacak hiçbir gol, alınacak hiçbir kupa masum bir insan hayatından daha değerli değil. insanların değerini bilmek için illaki böyle kötü şeylerin yaşanmasını beklemesek keşke.
fiziksel anlamda 100 kişiden 99'u umut bulut'a "aşırı" benzetir beni.
saç, boy, kilo, postür, kulak, burun, her şey... gol orucu, tutukluğu, epic fail'leri, sakarlıkları filan da aynı ben. hatta arkadaşlar arasında bir katakulliyle beni osmanlıspor'a ya da katar takımlarına iteleme düşünceleri var bu aralar. üstelik memleketimiz de aynı.
ne kadar sportif anlamda epey sıkıntılı günler yaşasa da samimiyetine ve azmine hep inandım. diyeceğim o ki ten & tin ikizim olan umut bulut'un acısını paylaşmalıyız. üç günlük dünyada sırf futbol gibi leziz ancak bir o kadar sudan sabundan bir mesele için üslubumuzu bozmayalım, sınırları aşmayalım.
Her hafta tonlarca küfür yiyen ancak bunlara aldırış etmeden işini yapmaya çalışan futbolcu.
Adama o kadar caps yapıldı. Neden bile demedi hep sakin tavrını korudu. Babasının öldüğü haberini okuyunca inanın kalbim sıkıştı. Baba evindeki tevazüsü bile insanlık dersi veriyor. Adamsın.
Bugün babasının cenazindeki yüz ifadesi herşeyi anlatıyor aslında. Bunu okursa eğer, acısı acımızdır kendi babamı kaybetmiş gibi oldum. Allah kimseye böyle bir kader göstermesin. Bir futbol maçına oğlunu izlemeye gelen baba ve en son babasını tribünde gören bir futbolcu. Ve doğum gününde babasını toprağa veriyor o futbolcu. Çok zor.. Dayanması da görmesi de. Allah sabır versin abi diyecek sözüm yok daha fazla.
cenazedeki mahzun duruşu, ağlaması, kafasını kaldırıp babasının yattığı tabuta dahi bakamıyor oluşu içimi parçaladı. çocukları annesiz babasız bırakan, insanları sevdiklerinden, anneleri babaları evlatlarından ayrı düşürenler ve bunlara göz yumanlar da dahil kim varsa asıl onlar yok olsunlar.
bu mınakoyduğumun yayın yasağı bir biz gibi gariplere var. askerde en ön cepheye de biz gönderilir şehit düşeriz.
ne diyor getirilen yayın yasağı bakalım:
-----------s-------------
Geçici yayın yasağı, olay yerini görecek şekilde canlı yayın yapılmasını, olayın oluş anı ve hemen sonrasına ilişkin görüntüler ve cenaze görüntülerinin verilmesini kapsıyor.
eğer umut bulut'un cenazesi olmasaydı, öncekiler gibi bunda da yayın yasağı cenazelere basın kamera mikrofonlarının alınmaması haber yapılmaması şeklinde uygulanacaktı.
şimdi soruyorum:
biz mi değersiz canlarız, yok siz mi ikiyüzlü şeref yoksunlarısınız yetkililer?
başı sağ olsun tekrardan, babasının ardından 'inşallah imanlı bir şekilde ölmüştür' demesini acının verdiği saçmalama olarak saydım.
