nietzsche nin bir sözüdür.
umutsuzluğun bir savunma mekanizması olup, insanı daha güçlü kılıyor olabileceği savunulmuştur.
bir işe umutla atılmak, sadece umuda atılmaktır, işi arkada bırakmaktır belki de...
umut etmek insanı yaşama bağlar fakat umut ettiğin şey imkansızsa, seni yaşama bağlayan şey birden yaşamı zehreden şeye dönüşür ki bu belkide yaşamdaki en ağır acıdır.