umursamazlık, genellikle duygusallıkla ters orantılıdır. bir insan ne kadar insanlara değer verip onları düşünürse umursaması fazlalaşır buda onlardan gelecek istenmeyen bir tepkinin sizde daha fazla yıkıma yol açmasını sağlar. yani az değer verin, az umursayın.
mesela bir kız düşünün hayatınızı adadığınız ama size bir gülümseme bile vermeyen. onun için benliğinizi çiğnersiniz, mutlu olabileceğiniz ilişkileri yok sayarsınız ama hep hüsran. farkına varamazsınız ışığı kapatınca hepsinin aynı olduğunu, mutluluğun farklı olduğunu. umursamaz insan bunu bilir ve gereksinimi dışına çıkmaz. lüks onun için yüktür.
sınava çalışır umursamaz insan. bilir ki tek yol o yılı atlatmaktır bu şartlarda. ama dert etmez sınav anını. "biliyorsam yaparım." der, biliyorsa yapar. gereksiz kaygılara düşmez.
umursamazlık kayıtsızlık değildir. gerçeği görmektir.
önemli olayları görmezden gelmektir ya da az ilgilenmektir. kim ne derse desin fakirlikte bu duruma yol açmaktadır. çünkü imkan olmayınca insanların senden beklentiye girmemesini istersin.
