En kötüsü bu olsa gerek, eğer bunun sebebi dış faktörlerse zamanla aşılır, ama sorun kendi iç dünyandan kaynaklanıyorsa çözülmesi çok zor bir düğümdür bu. Tavsiyede bulunmak haddime değil, sadece daha basit yaşamaya çalışmak iyi gelebilir.
Umut tükendiği zaman hayat biter
Yavas yavas geliyorum bu evreye hep bi aksilik, bi terslik, toparlanmaya bile fırsat vermiyor
Ama bu sefer cok ağır bi durumdayım, naparim ne ederim bilmyorum.
Bunu başarabilen var mı ya, en dibi görseniz bile içinizden sürekli "ya güzel bir şey olursa" diye ümit besleyebiliyorsunuz. Çünkü hayat budur, bir şeyler beklemek ve olmayışını izlemektir.
Umut kötülüklerin en fenasıdır.çünkü işkenceyi uzatır der Nietzsche.
Ayrıca kaybedecek bir şeyin kalmaması umudu yitirmek değildir.dipteysen düşemezsin.
hayallerinin yıkılmasıyla umudunu yitirir insan, hayalleri yarım kalır.
sonra hayallerden uzaklaşıp gerçeklere bağlanır ama Gerçekler de birer birer yokolurken kaybetmek en büyük korkusu olur, yağmur hâlâ tek huzuru...
eğer umudunu yitirdiysen artık bitmiş demektir, olan ve olacak. sadece saçma sapan düşüncelerinin olduğu bir an, gün yada hayat vardır önünde. artık bitmiştir.
karanlığa çekilmektir.
güzel şeylere olan inancın tükenmişse,
her köşe başında yalan yüzler bitiyorsa,
insana olan inancın kaybolmuştur.
umudunu yitirmek maskeni takıp gerçekliğini gizleyip,
yaşama karışmaktır. ya da bir köşede sessizce olanı biteni seyretmektir
anlamsız bakışlarla.
artık söylenen sözler güvensizlik duvarına çarpar.
umudunu yitirmek insanların gerçekliğini gözünde sıfırlamaktır.
