Bunu başarabilen var mı ya, en dibi görseniz bile içinizden sürekli "ya güzel bir şey olursa" diye ümit besleyebiliyorsunuz. Çünkü hayat budur, bir şeyler beklemek ve olmayışını izlemektir.
Umut tükendiği zaman hayat biter
Yavas yavas geliyorum bu evreye hep bi aksilik, bi terslik, toparlanmaya bile fırsat vermiyor
Ama bu sefer cok ağır bi durumdayım, naparim ne ederim bilmyorum.
boş gözlerle bakmak hayata... donakalmak... ölümün soğuğu ve acımasızlığı gibi... hadi onu geri getir... hadi umudumu geri getir.. ünlemsiz cümleler kurmak, boşvermek her şeyi... hiçbir şey dilememek .. canının yanması... ağlayamamak... gülememek.... artık orada bir ruhun olmaması. hayattan kopmak... bitti bile diyememek.
