tesadüf müdür bilinmez, başıma tam anlamı ile gelmiş olaydır.
okuyunuz efenim;
bundan 1,5 yıl evvel bir semtte oturuyor,3 yıldır bir hatundan hoşlanıyordum. kıza 3 yıl sonunda açıldım ve oda ne ?!
ailem taşınacağımızı,bir hafta sonra gideceğimizi söyledi. yıkıldım,tam hayallerime koşarken olan bu hadise yıkmıştı beni.
inanabiliyor musun, 3 yıl bir kız var seviyorsun tam sevgili oluyorsunuz hafta içinde taşınıyoruz diyorlar.
neyse,taşındık. ben içime dönük bir insanımdır. insanlarla ikili ilişkilerim harikuladedir fakat kolay girişmem. arkadaşım yok,kimseyi tanımıyorum etmiyorum. depresyona girdim. evden çıkmıyorum kapandım iyice içime. asosyal oldum. bu kız beni her defa pozitif olarak hayata bağladı,sevdi,bırakmadı. her defa biraz daha bana kenetlendi. inanılır gibi değil.
ve şunu kesin olarak söyleyebilirim ki eğer taşınmadan evvel o hatun olmasaydı şu anda öldürmüştüm kendimi.
çekmezdim bu hayatı kısaca..
mucize galiba.
Umudunu yitiren kişinin sığındığı bir liman olacaktır bu sevgili. Bu sığınılan liman da akıldaki tüm dalgalar ve fırtına dininceye kadar beklenir ve o liman terkedilir. Yani umutları tükenmiş birisine liman olan sevgiliye yazıktır. *
