Umudunu yitiren kişinin sığındığı bir liman olacaktır bu sevgili. Bu sığınılan liman da akıldaki tüm dalgalar ve fırtına dininceye kadar beklenir ve o liman terkedilir. Yani umutları tükenmiş birisine liman olan sevgiliye yazıktır. *
tesadüf müdür bilinmez, başıma tam anlamı ile gelmiş olaydır.
okuyunuz efenim;
bundan 1,5 yıl evvel bir semtte oturuyor,3 yıldır bir hatundan hoşlanıyordum. kıza 3 yıl sonunda açıldım ve oda ne ?!
ailem taşınacağımızı,bir hafta sonra gideceğimizi söyledi. yıkıldım,tam hayallerime koşarken olan bu hadise yıkmıştı beni.
inanabiliyor musun, 3 yıl bir kız var seviyorsun tam sevgili oluyorsunuz hafta içinde taşınıyoruz diyorlar.
neyse,taşındık. ben içime dönük bir insanımdır. insanlarla ikili ilişkilerim harikuladedir fakat kolay girişmem. arkadaşım yok,kimseyi tanımıyorum etmiyorum. depresyona girdim. evden çıkmıyorum kapandım iyice içime. asosyal oldum. bu kız beni her defa pozitif olarak hayata bağladı,sevdi,bırakmadı. her defa biraz daha bana kenetlendi. inanılır gibi değil.
ve şunu kesin olarak söyleyebilirim ki eğer taşınmadan evvel o hatun olmasaydı şu anda öldürmüştüm kendimi.
çekmezdim bu hayatı kısaca..
mucize galiba.
anlaşıldığı üzere istendiği zaman girmeyip de umudunu yitirdiğin bir anda girdiğinden mütevellit bir halta yaramayan sevgilidir. ömrü olabildiğince kısadır.
ben bununla evlenirim bile diyerek bir gazla hayatımıza girmesine izin verdiğimiz kişidir.halbuki bu bir boşluktur. eski sevgilimizden göremediğimiz ilgiyi alakayı özellikleri bu insanda aramaktayızdır. ya umut geri dönerse ?
Acınacak hale gelecek olan kişidir. Bir önceki ilişkinin bütün hezimetini bu şahıs çeker. Güvensizlikler, kolay vazgeçişler, devamlı kıyaslanma hep bu garibana olan olur.
- yok abi pes'te sen benden daha iyisin
+ demek kabul ediyorsun artık yenemeyeceğini?
- eve..
* dur! sakın evet deme!
- neden yahu?
* çünkü ben senin yeni sevgilinim
- ??
+ !?
bitiremediğiniz bi ilişki başlıyorsa eğer, ölüm iyiliği gibidir. süründüren bir hastalıktan sonra canınızı teslim etmeden evvel geçirdiğiniz bir iki güzel gün gibidir...
bir zaman sonra öyle bir şey yapar ki hayatınıza girdiği anki umutsuz günlerinizi ararsınız. umutsuzken gelir, iyileştirir. ama giderken, insanın içindeki kapıları söker, duvarları yıkar, camı çerçeveyi indirir, güzelliklerini çalar ve öyle gider. şimdi sorarım size umutsuz anınızda gelen bir kişiye ne derece güvenebilirsiniz ki?
ve bu hayata giriş eyleminin sonu da şu cümleyle bitebilir:
şu anda yaşadığım olay.
yüz bulamadığım (her zamanki gibi) arkadaş(!)tan soğuduğum, tam "artık onu sevmeyeceğim" dediğimde ilaç gibi gelen, aniden karşıma çıkan anlamlı varlık. ha suan seviyorum tabi ki ama yüz vermeyen köpek de aklımdan çıksa süper olur.
tanım: umutsuzluğa kapılınca boşluktan sizi çekip kurtaran canlı kişilik.
