Bir de umutların suya düşme hadisesi vardır ki fena olan budur.
Diyorum ki acaba umutlarımıza yüzme öğretsek mi?
Böylece suya düşseler bile bogulmazlar.
Nasıl fikir ama?!?!
Dur gidip aynada kendimi öpiiimm...ehehrhehe..
umudunu kaybetmemek için umutsuzluğa kapılmazsın ,dahada zorlarsın kaybetmemek , umut ,bok içinde debelenmek gibi ,
aslında ortada kaybedecek bi bok kalmamış , yada yokmuş ,sen kendi kendine boktan bir şeyi kaybetmemeye çalışmıssın.
Her şart ve koşulda ayri yogunluk gosteren insan inanci. Kimi zaman sönmesi imkansiz bir ates halini alir bunyede.
Biliyorum kesinlikle bir sebebi var keyfi degil sana guveniyorum kim bilir aklindan neler geciyordur. Bana yazman gerektigini biliyorsun ama yazmamanin bir sebebi oldugunu hatta benim bunu merak etmedigim icin bile icten ice bana darildigini biliyorum. Keyfi olarak yapmazsin cunku basina bir sey mi geldi yoksa. Kesin var dimi bir sebebi... biliyorum keyfi degil bu haraketin olmamali umudumu asla kaybetmeyecegim. Aksinin soylesen bile bunu red ediyorum. Sana inaniyorum. Sakin sana inanmistim dedirtme bana tanrim bunu yasayamak bana koyar.
umut duyulan konuya göre değişir olmayacak bir iş için duyulan umut sadece Nietzsche'nin dediği gibi acıyı arttırır. gerçeği kabullenip başka umutlarla yola devam etmek gerekir...
