başbakanın din birliğini ulus kavramından önde tutmasından dolayı ve her cümlesinde 'inşallah, hamdolsun, maşallah, allah'ın izniyle' kelime/kelime öbeklerini kullanmasından dolayı ulusa seslenişin asıl adıdır.
kendini ulusa ait hissetmediği gibi, zaten ulus kavramını da tanımayarak yerine eskiden olduğu gibi ümmet kavramını ikame etmeye çalışan* bir başbakan ve onun hitap ettiği topluluk adına kesinlikle daha yerinde olacak tanımlama.
türk halkının yüzde doksanının kullandığı -ki ben bir çok ateistin ağzından inşallah, maşallah sözcüklerini duydum- sözcükleri bu ülkenin başbakanın kullanmış olmasından rahatsız olan insanın bir nevi sıçması.