Adını, büyük bir volkanik patlama sonrasında okyanusun içinden yükselerek oluştuğuna inanılan ve adı "ateşin Anası" anlamında "Umm An Nar" dan almış, ortadoğu ülkesidir.
Ayrıca denizci ve balıkçı tek * arap halkını bünyesinde bulundurur.
Bir kenti olan Sohar'da doğduğu söylenen ünlü masal kahramanı Sinbad'ın da ülkesidir.
Islam cografyasinda hemen her yonuyle ve tamamiyla nevi sahsina munhasir ulke.
Bolge ulkelerine oranla cok az petrole sahiptir. Bu aslinda Umman icin bir sanstir cunku bu durum ulkenin buyumesini hesabi tutulmayan petrol gelirine, gelisimini de hesapsiz bir savurganliga dayandirmamasini saglamistir. Ticaret ekonomide buyuk yer tutar. Zaten ulke caglar boyu hindistan'a ve guney asyaya yakinligi nedeniyle bir tur ticari kopru vazifesi ustlenmistir. Butun arap ulkeleri arasinda denizcilik ile en ciddi sekilde ilgilenen umman olmustur. (bkz: simbat) Ayrica araplar arasinda somurge olmak yerine (tarihinde gecici olarak ingiliz ve portekiz idaresi altina girdigi gorulse de) kendine somurge edinen tek ulkedir. Once pakistan'in Belucistan bolgesini somurgelestirip yerel halki parali asker olarak Zanzibar'a surmus ve orayi da somurgelestirmislerdir. Bilime ve sanata ilgiyle de arap dunyasindan ayrilir. Bilime "avrupalilara fazla da kaziklanmadan nasil sasaali gokdelenler diktirtebiliriz" anlayisindan ziyade "kaynaklarimizi en akillica nasil kullanir, ulkemizin zorlu kosullarini nasil yumusatabiliriz" anlayisi ile yaklasirlar. col iklimine ragmen kafa yorup tarima elverisli kisitli miktarda toprakla jeotermal su kullanarak tarim yapmayi akil edebilmislerdir mesela. o kadar ki cevre ulkelere tarim urunu ihrac edebilecek hale bile gelmislerdir. Baska hic bir bolge ulkesinde enerji tasarrufu teknoloji konularinda oncelik degilken, umman'da tum yonetmelikler tasarruf ve cevreyle uyumluluk esasina dayanir. Elbette ki normlari bulan kendileri degildir, bu normlari ingilizlerden almislardir ancak bu normlari tercih etmek tamamiyla ummanli yoneticilerin bilincli tercihidir. Sanat ve kultur alaninda da benzeri davranis bicimlerini gorebiliriz. Diger butun korfez ulkeleri mimaride ve sehircilikte gorgusuzlugun gozunu cikarirken, umman'da cok katli bina neredeyse goremezsiniz. Bu ulkenin sehircilik anlayisinin bir yansimasidir. Ummanlilar metropol gorunumu veren, adeta insanin ustune yikilan gokdelenler degil daha yatay bir kentlesme isterler. Yerel mimari motifleri konusunda da israrcidirlar ama her turlu konfor ve asli bozmayacak yenilige acik olmak kaydiyla elbette.
Egitim'e cok onem verir ummanlilar. Kentli genc nufus mutlaka universite egitimi alir. Ulkede egitimin her turlusu bedava oldguu gibi yurt disi egitim kurumlarindan kabul alan ogrenciler de devlet bursu alirlar. Genc yasli hemen hemen tum kentli nufus ingilizce bilir, bilgisayar ve diger bilisim cihazlarinin kullanimi cok yaygindir.
Belki biraz subjektif bir gozlem ama benim gordugum ummanlilar kendini dunya nimeti zanneden ukala erogant ve pislik ruhlu korfez araplarinin aksine oldukca sicak ve iyi huylu insanlardi. Calisma hayatlarinda kisa ve karanlik yollara sapmayi sevmeyen, herseyi usulune uygun ve dosdogru yapmayi tercih eden, hem is iliskilerinde hem sahsi iliskilerinde oldukca yapici sevecen iyimser ve saygili insanlar olduklarini dusunuyorum. orada bulundugum bir yil boyunca kimsenin kimseye karsi sesini yukselttigini gormedim. Kimsenin kimseye herhangi bir saygisizlik yaptigina sahit olmadim. Bu iyi huylulugu ugruna yirticilik yapacak turden seylerin eksikligini cekmemelerine, son 20-30 senedir refah toplumu olmalarina ve ulkeye hakim olan yavas yasam bicimine baglamistim. Ulke hakkinda benden daha tecrubeli olan tanidiklarimin anlattigina gore bu olumlu karakter yapisi halkin ciddi kisminin bagli oldugu ibadilik mezhebinden (daha dogrusu haricilik mezhebinin bir kolu olan ibadilik inancindan) de kaynaklaniyor olabilir. Bu mezhebe bagli insanlar, cehenneme gidecek bir gunah isleyen yani kul hakki yiyen bir insanin musluman da olsa bir kez cehenneme girdikten sonra cennete gidemeyecegine inaniyorlar. Kisiler arasi iliskilerde bunun etkisi olabilir. Kisacasi nedeni her ne ise ummanlilar tatli sirin ve iyi huylu insanlar. turkleri de ayri seviyorlar. Hatta benim icinde yasadigim arap halklari icinde turkleri tek seven araplar ummanlilardi diyebilirim.
Ulkede turizm de ciddi bir ekonomik faaliyet olarak goze carpar. Dunyayi kendi mulku zanneden parasi bol ama gunese hasret ingilizler umman'a bayilir. Essiz guzellikteki colleri ve daglari, uzun ve sig sahilleri, renkli denizalti hayati ve otantik mimarisi gorulmeye degerdir.
yakın vadedeki hedeflerimden biri olan "saha mühendisliği"ni gerçekleştirdiğim ülkedir. lakin iskele mühendisi oldum, o biraz canımı sıkıyor. betona geçersem keyfim yerine gelecektir.
neyse konuya dönelim henüz 1 haftadır bu ülkedeyim. ama sürekli olarak çalıştığım için pek de yabancı bir ülkede olduğumu hissetmiyorum.
hava inanılmaz nemli. yani ben ki trabzonluyum böyle nem görmedim. boğuyor resmen adamı. gündüzleri ise kuru sayılabilecek bir sıcak var. öğle saatlerinde güneş tepecukten vuruyor insana. 1 haftada marsık gibi oldum.
bir kere avm'ye gitme şansım oldu. yerel halk inanılmaz zengin. çalışmak gibi bir sıkıntıları yok. ülkenin %90'ının bahçe içinde bir evi en az 2009 model bir arabası var. araba fiyatları ise türkiye'nin yarısı. benzinin litresi 50 kuruşa geliyor.
sultan kabus ülkeye turizm geliri kapısını açmak için çalışıyor. lakin turistik olarak şu an gelip görülecek bir şey gerçekten yok. her yer sarı, ağaç yok ve nemli berbat bir havası var.
ülkede hintliden geçilmiyor. adamları köle gibi getirmiş çalıştırıyorlar. normalde 100 dolar alırlarken, enka 250 dolar veriyor. bu yüzden enkada çalışmak için can atıyorlar ve işi kaybetmekten acayip tırsıyorlar.
şu an için 5000 kişilik bir kamptayım. 3000 hint-nepal karışık sansktikçe konuşan insan var. bunun dışında 300 küdür de türk mühendis formen ve işçi var.
iki haftada bir izin yapabildiğim için ikinci iznimde daha detaylı inceleyeğim.
Bayramda tek başıma gezeceğim ülke. Zira biraz tedirginlikle beraber inanılmaz bir merakım var.. Ayrıntılı bilgiler yakında
.
Gençler ben acaip derecede mutlu kaldım.. Gitmeden önce ya nasıl olacak arap ülkesi sonuçta diye düşünüyordum. Ancak artık Araplar ve Umman'lılar olarak ayrı bir şema oluşturmak gerektiğini anladım. Her gün sabit olarak pirinç pilavı yeniyor. Ancak bizdeki gibi bembeyaz değil farklı soslar ve baharatlarla renklendiriliyor. inanılmaz derecede güzel vadileri ve dağları var. Açıkçası oralarda yaşayıp da yamaç paraşütünü pek bilmemeleri üzücü. Qurayat şehrindeki Arap denizini Salalah'taki yeşilliği görmeden gelmeyin. Zira diğer Arap ülkelerinden insanlar yığınla şehre akın etse de muhteşem bir görsel şölen sunuyor bizlere. Daha çok ağustos ayında güzel oluyormuş. insanlıkları konusunda daha önce söylenenlere ben de fazlasıyla katılıyorum. Hayatla barışık, sorun yapan değil, çözüm üreten kendilerini kasmadan birbirlerini incitmeden yaşayan insanlar.. Benim orada yemekler ve fazlasıyla abartılı verilen hediyeler dışında zorlandığım hiç bir şey olmadı. Yemeği elle yiyorlar ancak onlara bakmadan ve kendi önüne konan evdeki 3-5kaşıktan biri ile yemek çok da zor değil. Hediye konusunda misafir gittiğim aile bana hiç bir şey aldırmadı diyebilirim. Kadınlarına yönelik davranışları her ne kadar tartışılsa da (bence bir değerdir) onlarla gezip istediklerini alıyor ve kırmamaya özen gösteriyorlar. Maddi olarak giyim ve yiyeceklerde bizden biraz pahalı olsa da her şey orda mevcut; Yaprak sarmasına kadar. Oradan ne alınır derseniz; Umman sürmesi (Omani Kahal), erkeklerin gündelik hayatta da giydiği uzun beyaz elbise ( Dişdaşe), içi fındıklı bademli hurmalar ve farklı çeşitlerde üretilen helva tercihlerinizden olabilir. Ha bir de benim de tutkunu olduğum tütsü (bukhoor) yü unutmamak gerek.
