"toprakları kazıp bazı parlak taşlar çıkartıyorlar. o taşların, karınlarını doyurabilecek yiyeceklerden, meyvelerden, onları barındıran barınaklardan daha kıymetli olduğuna öylesine inanıyorlardı ki. o taşlar için birbirlerini bile öldürüyorlar. en falza taşa sahip olan en zengin sayılıyor. birbirlerini öldürerek o taşlara sahip oluyorlar ve sonra o taşları bir kasaya koyuyorlar. o taşların o kasada durması onları çok sevindiriyor. diğerleri de kasasında çok taş olan için "o çok varlıklı" diyor. sonra, taşların büyük ve ağır olduğunu görünce bu sefer kağıtlar basılyorlar, üstünde resim ve yazı olan dikdörtgen kağıtlar."
bok attığı fakirlerden biri. insanlık yok , zeka yok , düşünemeden ağzına geleni sayıyor. durmadan havlayan köpekler gibi. bir fakirdir tutturmuş. aklı yetmiyor doğada ki dengeye. küçümsediği fakirler olmasaydı neler olurdu acaba. kendi bokunu bile kendi süzerdi sonra çok zenginmiş ya hani.
ayarların kralını almış yazarmış.
siz ne zaman kelime oyunları ile zevke gelmeyi bırakırsınız işte o gün bu ülke düzlüğe çıkar. hayır, klasıma yakışmayacağını bilmesem ben de bu yaratıcı oyununuza katılacam.
gençlerin mutlu olmasını istiyorum ama bu kadarını da yapamayacağım be gülüm!
okuduğu şeyi bile doğru yorumlamaktan aciz yazar(mış anladık).
bahsedilen ayar herkese ezik diyen ezik üzerine kuruludur. kendisinide en güzel tanımlayan tespittir ayrıca. sonunda yazılansa bir nüktedir sadece.
ama bu yazar(!)ın algılamasına bakılırsa o da bi nükte olmaktan çıkmıştır.
çünkü kendinden 2 gömlek büyük konularda yazıp, tartışmalara girmeye devam etmektedir kendileri. demek ki bahsi geçen entrydeki gibi bi merakı vardır. allah kurtarsın!
başlıkları 100 m'den kendini belli eden yazar. tespitleri biraz burjuvai ve saçma ama en azından entrylerini güzel yazıyor. keşke biz sıradan fakir insanlar gibi yazsa. çünkü yazım konusunda yeteneğini enteresan tespitler (?) için heba ediyor.
gidişattan mutlu olmaya başlamış, yazarların varoş kültürüne ve ezikliğe karşı isyanlarını dile getirmesi karşısında daha güzel bir gelecek için umutlanmış yazar.
nickine yorum yaptığım ikinci yazarımtırak. okuduğum entrylerinde sadece ama sadece fakir edebiyatı yaptığını gördüğüm ve bu fakir edebiyatı üzerinden prim yapmaya çalışan yazarımtıraktır kendisi... kendini çok üstün gördüğü gayet açık ve net bir şekilde entrylerinden bellidir. ama neresi daha üstün anlayamadım hala, yani tamamen muallak. girdiği entryleri matematiğe vuracak olursak boş bir kümedir.
aslında orta halli bir ailenin çocuğu olan yazardır. zengin falan değildir yani. kendi durumuyla dalga* geçerek bir şekilde bu duruma isyan etmektedir. 'neden fakirim ulaaan!' diye.
bu hayata nereden başladığınız ya da şu anda nerede olduğunuz tek başına hiç bir anlam ifade etmiyor. bu hayattaki yer değiştirmenizle ilgileniyorum ben. ne kadar yol katettiğiniz önemli benim için. bu yolculuk boyunca kendinize neler katabildiğiniz önemli. hala başı önde yürüyen , pos bıyıklı çevrelerce yeteri kadar delikanlı olmamakla suçlanan ezilmiş alt tabaka insanlarının hayat denen gizemli yolculukta ne kadar piştiği ile ilgileniyorum ben.
bazen bana kızıp ezikliğinizin sorumlusu sanki benmişim gibi günlük hayatta hiç olamadığınız kadar cesaretli olup klavyeye sığınıp nefretinizi üzerime saçıyorsunuz. oysa benim tek istediğim "miş gibi yapmak"tan vaz geçmeniz. bunu yaparken de aklınıza mukayyet olmanız. gerçek dünyaya düşmüş sanal karakterlerin şaşkınlığı ile önünüze gelene biat etmenizi istemiyorum. kendinizi insan yerine koyabilmeniz için güçlü olana katılmanız gerekiyor, biliyorum. tıpkı imparatorluğa katılan beylikler gibisiniz başka çareniz yok ama kötü bir elle de iyi bir oyun çıkarabilirsiniz, bunu unutmamalısınız.
doğru insanlara biat etmeniz sizi küçültmeyecektir. hayatın kuralı bu, kaybedenlerin ve kazananların birbirine muhtaç olduğu bir oyun bu. oyunu kazanmak için kaybedenlerin de olması gerek biliyorum. ben sizin kaybetmenizi istemiyorum, günün birinde kazanana kadar benim pelerinimin altında güvende olacağınızı söylüyorum. hayatınızı kurtaracak kahramanı beklerken, daha kudretli olabilmek için çıktığınız bu yolculukta ibnelerle, cahillerle, sanal kişiliklerle muhattap olup da zaman kaybetmeniz içimi acıtıyor. kimin doğru, kimin yanlış olduğunu bilemediğiniz bu kaostan sizi çekip çıkarmak , eksik yanlarınızı tamamlamak istiyorum . bunun için tek yapmanız gereken kendinizi bana teslim etmek.
bir gün sizlerle karşılaşıyoruz...
bir ofistesiniz ... patronunuzun önünüze koyduğu dosyalardan, her gün sizi bir köpek gibi aşağılamasından bıkıyorsunuz ve onun bir ibne olduğunu söyleyip kapıyı vurup çıkıyorsunuz
bir havuz kenarındasınız. gözlüklü , kodaman biri yanınıza yanaşıp ahlaksız teklifte bulunuyor. siz artık onun gibi pisliklerle işinizin olmayacağını söyleyip, yerin dibine sokuyorsunuz onu.
bir arkadaş ortamındasınız...lavuğun teki sizi aşağılayıp prim yapmak için yavşakça espriler yapıyor. başınızı eğmiyorsunuz bu sefer. hemen oracıkta alıyorsunuz denyonun ifadesini!
internet ortamındasınız... abuk subuk herifler gençleri etkilemeye çalışıyor. karşılarına geçip "ben artık ezik değilim" diyorsunuz, onlardan daha güçlü olduğunuzu haykırıyorsunuz ve kimseye biat etmiyorsunuz.
işte bir gün sizleri gördüğümde, beni tanımasanız da, gülümseyeceğim. 2008 yazında yaşadıklarımız aklıma gelecek. bu yaşananların sizi daha iyi, daha huzurlu bir hayata götürdüğünü görüp mutlu olacağım. siz de o birkaç saniyelik bakışmamız esnasında gülümseyeceksiniz ve bugünleri hatırlayacaksınız sebebini bilmeden. işte o zaman birilerini kurtarmanın sevinciyle yoluma devam edeceğim ben de; gideceğim buralardan bana minnettar olduğunuzu bilmenin tatminiyle...
normal bir insanın hayal ettiği bütün zevkleri tatmış; artık tatmin olmak için yeni uğraşlar, yeni kapılar arayan efendi. ben de nutella'yı kaşıklamak, okan bayülgen'i sevmek , alternatif takılan adamlarınki gibi bir hayat yaşamak istiyorum. yoksa neden burda duruyorum , gitmiyorum sanıyorsunuz? çünkü bu değişik dünya beni cezbediyor. ezik , fakir , abazan ...ne haltsa umrumda değil, farklılık beni kendine çekiyor. daha önce görmediğim , duymadığım bir ortam bu . işte bu sebeptendir burda takılı kalmam. bu yaptığım kimine göre çılgınlık, kimine göre büyük bir fedakarlık...bilmiyorum , istesem de gidemiyorum şimdi. duyguları olan biri gibi davranmaya başladım, garip!
