Aşk kasımın bilmem kaçında yıldızlı bir kalemle intihar etti. Cesedini siyah kağıtla örttü. Çürük tarafı yenmiş bir muzu sehpanın üzerindeki altın saatin yanına koyup pencereden atlayıp gitti. Hemen o gece ucuzluktan aldığım kanatlarla bir kaçış planladım. Hemen orada, botlarımın yanına düşen ter kokulu veda mektubuna inanıp uçtum. Uçtum; makyajımın bozulmamasından ve gerektiğinden çok kan akıtamamaktan korktum. Gülen, çığlık atan, istasyon tellerine takılan bir melek oldum.
Derimi ve küskünlüğümü sıyır. Çünkü hayat kurban arar. Çekirgenin üçüncü sıçrayışı;. Acı büyükse bu bana yakışır. Ama sıradansın, ama vasatsın, ama elveda. Baksana.. Sana hiç gözyaşı hediye edildi mi? Mektuplarını sen yazmadan önce okudum ve sana gözyaşlarımı hediye etmeye karar verdim. Al avucuna doldur, yüzündeki kabukları soy; kırmızının sızısını gör. Sokakta birine rastlayana kadar git. Ve, ve, ve asla geri dönme. Ama merak ediyorum; sana hiç aşık oldun mu?..
sadece hareket vakti değil, sesini adadığı bütün şarkıları güzel olan, acayip etkileyici ve seksi bir sestir. ayrıca yazardır, daha edinemediğim fakat güzelliğinden emin olduğum 4-5 tane kitabı vardır. her zaman el üstünde tutulası.
Kim anlayabilir içimdeki kaygısız acıyı, nasıl atılırım kaygılara fark etmeden, nasıl yıkılırım, yenilirim kendime !... Aynadaki yeşil gözler uyu; der bana,git yat uyu Uyutsaydın beni ölmezdin ki!.. Aşkın keşke Mozart yanını sevseydim. Keşke, o zaman yanmazdı canım. Ve içerde kitap okuyan kadına bırak diye yalvarırdım her saat başı yeniden Kızma bana! istersen uyutma! Seni hep affederim.
kalemle kağıt arasındaki dersi çalışıyorum. yazıyla hayat arasındaki dersi çalışıyorum. seni hatırlamaya çalışıyorum. iştah açıcı papağan diyetleri fışkırıyor kızgınlığımdan. seninle kalbim arasındaki dersi çalışıyorum. meleklerin kararsız kaldığı kapıdan geçiyorum
Yaralarının içinden boşalıyorum. Sevgisiz abajurları yakıyorum. Ölümlere yapma bacaklar takan ruhumu gör diye deliler gibi hayatı kusuyorum. Körlerin dilsiz ejderhası olacağım. Ateşin yaladığı avuçlarımdan alınlar akıtacağım. Dünyanın en yalancı falcısı olacağım. Bizi birbirimize düşman eden kimdi biliyor musun? Nasıl çoğaldılar ve nasıl haklı çıktılar...
depresif takılan bi hatun. aşk acısı filan çekmiş vakti zamanında (şimdi hangi alemde bende bilmiyorum) çok , yaralanmış. hala da hastaymış daha iyileşememiş. (zaten iileşmek diye bişey var mı daha bilinmiyor) son albümünü de 10 yıllık psikopat aşkına adamış. yazıktır günahtır , greyparka alınası bir insandır.
Belki de aşk borçlu kalmaktır, her şeye, dolunaydan sonra; Çocukların koltuk altlarındaki çizgili demirlere...
Bir sürü kayan yıldız gör ama müziği daha iyi bir gece için parmaklarında tut.
Bazen hiçbir şey olmaz. Kimse yaralarıyla inleyen şiiri görmez. Sesi olmayan bir kapının kapandığını fark edersiniz. Umursamazlığınızı bir jilet gibi yanınızda taşırsınız.
inan bıktım bu sözcüklerden; karanlık, gece, çocukluğum, korku, yeni sevgilim, afrika, çilek, tanrıçalar ve çalan zillerinden bıktım. bir de kırmızı rujdan...
kendi fotoğrafına gülümseyen, kendi içkisinde boğulan, kendi annesinin celladıyım. buyum işte!
başka türlü nefes alamam. çocuk da doğuramam.
fotoğrafından kopardığım başını yastığıma geçirdim. saçlarının kokusuyla bağışladım kendimi. çok sevdiğin silik nefretini yalnızlık terliklerimin altına yazdım. onu sevmediğim odalarda sürte sürte eritebilirim. buzdolabına tıkayıp dondurabilirim. denize fırlatıp çoğaltabilirim. onlar benim terliklerim. ama korkma, ben boynunu güzel eğmiş bir aslanım. yastığıma yaslanıp soruyorum; bana ne yaptın? 'sesin titriyor;' seni hiç incitmedim ki, kim uydurdu bu yalanı. seni hiç incitmedin oğlum, sadece canımı taşıyan bardağı devirdin. dayanabiliyorum tamam mı...
yıllar sonra emre aydının tekrardan yorumladığı hareket vakti şarkısının sahibi olan kadındır. mükemmel bir sesi, mükemmel bir tarzı vardır. keşke yeniden görebilsek kendisini sahnelerde.
yüreklerin en düşsüz yerinde öyle apansız kalakaldım. ben kötüyüm, erdem kimin adı... bir bıçakla rüzgâr sokarım içime, sonra iyileşeceğimi söylerim. cam kırıklarının üzerinde sevişmekten bıktım derim, az acıyı arıyordum, kendi kanımı içiyordum derim. dilsizim, babam da yok benim!
Saçlarınla oynayacağım, dudaklarımı çenene dayayacağım ve bana sarılacagın sessiz bir gece için "beklediğim tüm sabahlar sen ol" diye yalvaracağım. Kendimi yok ederken bir yalanı yaşattığımı bilerek, sonuna kadar. Neye içimdeki kızgınlık. inan kölesi olabilirim gözlerime saldıgın derinliğin.
