''günler şafak saydırırken kavuşmaya, buhran olur günler güneşe'' gibi bir cümlenin sahibi çocuk. yani okuduğum ilk mısra böyleyse, kitabın kalanı ne kadar trajikomik cümleler içeriyor acaba? kitabını yayınlamayı bırak dile ve kavramlara verdiği zarardan ötürü para cezası kesilmeli. bu cesareti nereden buluyorsunuz evladım? bu kadar sığ cümleler kurup, bir de bunları nasıl yayınlatıyorsunuz. hiç şiir kitabı okumadınız mı? hiç dil bilgisi dersi görmediniz mi? kendinizi çağın mucizesi filan mı sanıyorsunuz? yoksa kendimi ifade ettim triplerinde misiniz? bu kadar kasıntı cümlelerle kimse kendini ifade etmez. bu kadar kasıntı olup böyle anlam kargaşası yaratmayı nasıl becerebildin onu da hiç anlamadım.