emperyalist, militarist ve batının satılmış uşağı asla ve kat'a(!) olmayan "our boys" a güzelleme yapmaya doyamayan insanların içinde yer aldığı oluşum. maltepe midir samsun 216 mıdır kafayı bu kadar güzel yapan anlamıyorum...
tanımlı not: bol gaz ve masal içeren postal artığı popülist hareket. akp denen zımbırtının lacivert renklisi...
içinde "sol" geçen hiçbir tanıma uymayan, sulandırılmış milliyetçilik ve popülist rozet atatürkçülüğünün günümüz insanına sunulmuş hali. bunun ucuna kenarına sola yakın bir tanım koymak bile cehaletin ta kendisidir...
perinçek solculuğuyla, milliyetçiliğin ateist kısmının garip bir sekilde harmanlanmasından olusan carpık düşünce biçimi.
asıl amacı hiçbir zaman bir baltaya sap olamayacak marjinal solun, yanına yarım akıllı milliyetcileri katmasından olusur. son zamanlarda sadece cehepe nin ergenekon kanadıyla işçi
partisi dısında sadece önkibar ve cindoruk sühekası dısında destekçisi yoktur. bunlar en büyük tokadı 12 haziran gecesi halkımızdan yemiştir.
ulusalcılık, ulus devlet bağlamında varlığını koruyan, devlet kadar menfur ve ufunet dolu kavram. Ama tarihsel, ama gerçek ve bu bağlamda dikkate almak, öneme şayan kavram. Yapıntılardan uzak, soğuk kanlı ve cesaretli incelenmeli.
en kolay bizatihi kolaycılıktır.
devir değişti, bazı şeyler çöpe; kimileri ulusalı, milliği; kimileri sağı solu. sanırsınız bahar temizliği, evlere şenlik. ama maalesef ve hala ya devlet başa, kuzgun leşe.
anlıyacağımız hikaye aynı hikaye.
hani bir kaziye vardı lise müfredatı. hiçbirşey yoktan var, vardan yok, olmazmış; ne zamana kadar kendisini var eden koşullar yok olana, yeni koşullar birşeyleri var edene, kadar.
bazı şeyler vardır, olgular, kavramlar tarihi kökleri derin gerçekler. zaman olur hissedilmez, sanırsınız buhar olmuş gitmiş. bir bakarsınız bir buhran bir buhran, devri ve döngüsel. sarar dört bir yanı ve devlet eski çamaşırları arar, müflis esnaf misali. uluslcılık cılk cılk, millicilik dağdan inmiş kurt misali sarar etrafı, duman duman dumanlı.
hatırlasanıza 11 eylülü, ikizler sen sağ ben selamet duman olup uçarken, meydan meydan abd bayrağı, nerede tam da manhatında, newyork da, newyork newyork hayallerimin şehri, çal sam çal, bayrağımız kanımız nur ol abd. sanırsınız kordon boyu cumhur mitingi. evet aynen tarih bu, sarar makarayı geriye.
hatırlasanıza 12 eylülü. onca kan, onca ceset üstünde çok yıldızlı miğfer. binlerce insan ölü, yüzbinlerce gözaltı, fiş, yargılı yargısız infaz, cezaevleri anlatamam derdimi, halkta nefret. ne zaman ki, eruh ey ruh. dört bir yan bayrak, şanlı anlı ordumuz, varolsun. evet aynen bu tarih sarar makarayı. bir türkü değil bu, makaram sarı bağlar kız söyler yavuklusu ölü, analar ağlar.
gün gelir bir gün o gün, ülkenin dört yanında bir el şaltere uzanır, ükapanır dairelerin kapıları açılır hürriyet bayrağı sonuna kadar. elemterefişkemgözlereşiş. maszn.
dünyaya açılmaktan hazzetmemek, hatta dünya kelimesine gıcık olmak, sınır hattına 4 metre duvar örüp kimseyi yurda sokmamak, demokrasi diyenleri düşman ilan etmek, andıçlar yazmak, fişlemek, yargılamadan infaz etmek, asit çukurlarına insan atmak, insanları ayaklarından yavaş yavaş yakarak öldürmek... ulusalcılık belasının hastalıklık düşünce ve uygulamalarıdır.
milliyetçilerle seçkincilerin kurmuş olduğu yapıdır...
onlara göre kendileri gibi düşünen herkes kahraman, diğerleri haindir. herşeyi kendi bilirler. vatan sevgisini tekellerine öyle bir almışlardır ki kimseye bırakmazlar...
bu kadar çok takipçisi olmasına rağmen bi bok olamamış ve olamayacak olan,darbeye doğuştan bağlı, faşizme göz kırpmaktan ziyade direkt faşizmin kendisinin saklanmış yüzü olan türkçeyi katleden isme sahip kıytırık ve ölü doğan bir ideoloji yamalamasıdır...
bu ideoloji takipçileriningenel eğilimi sol göründüğünü zannedip katışıksız bir kafatasçı olmalarıdır.. başkasının gerillasına şapır şupur kendi ülkesinde dağa çıkan gerillaya yarabbi şükür ile anlatabiliriz genel eğilimini.. örgütler arasında farkları tabii ki de ben de sayarım ama birine tam hay hay birine tam bay bay olmuyor yani..
1-Aşırı bir Atatürk takıntısı. Atatürk'ün normal bir
insan olduğunu kabul etmeyi reddetme. Onu neredeyse peygamber düzeyinde ulaştırma ve ona tapınma ihtiyacı.
Bu tapınmaya kendilerini adayanlar neredeyse bir tarikat gibi davranıyor. Bu tarikatın kendine özgü tapınma ritüelleri bile var. Bu tarikata üye insanlardan biriyle konuşurken, Atatürk'ün adı geçince o insanın bakışlarının değiştiğini resmen görebilirsiniz. O bakış, düşünme melekesinin kaybı ve yerine tapınmadan gelen irrasyonel düşünce anlamına geliyor.
Bu sendrom aynen aşırı dindar insanların bakışlarına ve davranışına benzer.
2- Bu tarikattaki insanlar, aynen dünyanın sonunun geldiğine kendini inandırarak çıldıran tarikattaki insanlar gibi Türkiye'nin sonunun geldiğine kendilerini inandırarak çıldırmışlardır. Aslında 'Çılgın Türkler' bağlantısı da budur.
Dünyanın sonunun yaklaşmakta olduğuna kendini inandırarak çıldıran tarikatın üyeleri gerekirse panikleyerek kendilerini öldürebilirler. Tarihte dünyada kitle ölümlerinin yaşandığı tarikat intiharları vardır. Türkiye'deki 'ulusalcılık tarikatı'na mensup insanlar her an sonun yaklaştığı inancıyla gündelik yaşamlarını sürdürürler. Her türlü çılgınlığı yapmaya hazırdırlar. Gerekirse suç ve cinayet de işlerler. Çünkü sonun zaten gelmekte olduğuna kendilerini inandırmış oldukları için öldürdükleri insanın ve kendi hayatlarının bir değeri yoktur gözlerinde. Rahatlıkla başkalarını da kendilerini de harcarlar.
3- Ulusalcı tarikat, hayatı aşırı dindarlara özgü bir fantastik tablo içinde algılar. Onlara göre de dünyada iyi ile kötü arasında final mücadele yaşanmaktadır. Onlara göre karşılarındaki güç şeytandır. Bu, final mücadelesidir. Çünkü yapılan mücadele onların kafasında Türkiye'nin sonunun gelip gelmeyeceğini belirleyecek nihai kavgadır. Ölüm kalım meselesi, nihai kavga haline getirdikleri hayat hakkında bu delilik sınırındaki insanlar akla gelmeyecek her türlü çılgınlığı her an yapmaya hazırdırlar. Onlara bu aşamada normali anlatmaya çalışmak imkansızdır.
4- Hastaların bir bölümü geçmişte yaşar. Bugün onların beyninde hayli dumanlı vaziyettedir. Onlar için bugün şeytan ile mücadelenin kaotik halidir. Rahat oldukları, kendilerini sakinleştiren yaşam; geçmişin yani Atatürk'ün yaşadığı günlerdeki ortamdır. Bu nedenle tarikatın aşırı eğilimli üyeleri kendilerini Atatürk gibi görür. Kendilerini Atatürk olamayacak kadar aşağı düzeyde görenler ise eski dönemin kıyafetlerini giyer ve eskinin hatıralarıyla yaşarlar.
Gördüğünüz gibi AKP'liler ulusalcı tepkiden korkmakta hayli haklılarmış. Karşı karşıya kaldıkları şey bir siyaset, bir ideoloji filan değil, bir hastalık düpedüz. Ergenekon hakkında gazetelerde çıkan haberler doğruysa, bu tür olaylar aslında delilerin yaptığı işler.
AKP'liler ve yandaşları da aşırı dindarlık dolayısıyla rasyonellikten çıkmış olduklarından mücadele aslında iki deli grup arasında sürüyor. Umarız iki taraf da tam delirmeden bir şekilde tedavi edilir.
NOT: Kafalarında kurdukları dünya ve mücadele zorunluluğu, harekete geçenler hakkında açılan davaların genellikle telefon dinlemesine dayanması da aslında normaldir ama sakıncalıdır da. Çünkü çıldırmış insanlar kendi aralarında her türlü fantastik konuda fantastik çözüm önerileri getirebilirler. Bunları duyan rasyonel bir beyin hem ürker hem de duyduklarına zor inanabilir."
musa'nın çocukları musa'nın gülü gibi kitapları okuyup " ağbi yahudiymiş bu rte ve gül " dedikten birkaç yıl sonra bu kez de aynı kişileri antisemitizm yanlısı olmakla suçlayanların oluşturduğu ultra faşist ultra cahil ultra gerizekalı insanlar topluluğunun dahil olduğu paradigma.
