her ne kadar günümüzün olgun, kendisini geliştirmiş, bir takım önyargı ve dogmalarından arınmış ve evrensel değerleri benimsemiş normal ve çağdaş bir insanına yakışmasa da böyle bir ideolojik kafa içindekilerin de sonuçta insan olduklarını vurgulayan söylem.
evet, ulusalcı-milliyetçi olmak kötü bir şey değil belki. vaktiyle zamanın ruhunda vardı. insan, kendi etnik kimliğinde olan insanları kendi ailesi olarak kabul edip daha çok sevebilir, kendi vatanına aidiyet hissedebilir ancak burada bilindiği üzre ırkçılık-faşizm noktasıyla ince bir çizgi vardır ve hümanist-vicdanlı olmayan bir birey ya da yığınlar kolaylıkla bu çizgiyi kolayca aşarlar, aşmışlardır. bunun örneklerini ve nelere sebep olabileceğini geçmişte pratik anlamda vahşice gördüğümüz gibi, hala da geçerliliğini kötü bir imajla korumaktadır.
ancak ulusalcılık, en temel anlamda bir bakıma katı ve vahşi bir tekçiliğe dayanmaktadır. yani kendinden olmayanı yok sayıp onun kimliğini, dilini ve kültürünü tanımayıp, yok sayıp, bu da yetmezmiş gibi buna pratik olarak ta insanlıkdışı yollarla, kağıt üstünde devlet meşru gücünü kullanarak, katliamlarla, baskılarla yok etmeye çalışması minvalinde bir harekete müsebbib olmuştur.
işte bu tektipçilik çok sorunlu bir hâldir.
ayrıca, ülkemiz açısından da düşünürsek, her ne kadar bir birlikte yaşamanın ve huzurun, istikrarın şartı olarak öne sürülse de bu biçimde bir etki göstermemiş, bilakis çatışmaları ve kavgayı körüklemiştir. ayrıca; (bkz: milliyetçilikteki inanılmaz mantık hatası)
dolayısıyla küreselleşme ile beraber öne çıkan ve artık her insanın felsefesi haline gelmesi gereken bir 'dünya vatandaşlığı' olgusuna hiç ama hiç uyumlu olmamakta, tezat oluşturmaktadır.
günümüzde hala da sorunlara yol açmaya devam etmektedir. bu yüzden bu ideoloji ne kadar kısa sürede azalarak tükenirse işte asıl barış ve eşitlik, kardeşlik o zaman mümkün olabilir.
hepimiz insanız. insanlar etnisitelerine, mezheplerine göre yargılanmamalı, ayıplanmamlı... insanlar, her zaman ilkesel olarak ötekileştirilen, haksızlığa uğrayanların yanında yer alır, mazlumlara karşı durursa o zaman daha müreffeh bir ortam tesis edilebilir. kimse birbirine benzemeye, benzetilmeye çalışmamalı; insana öncelikle insan olarak değer verilmeli.
