peşin peşin söylüyorum; tanım yapmak bana ters agalar, ben direk konuya gireceğim. başlıktan da anlaşılacağı üzere bu entry bir kısım subjektiflik de içerecektir, hem ben entry e entry demem entry subjektif olmadıkça. belirtmem gereken bir nokta da şu ki, ben, prensiplerine önem veren birisiyimdir. şu güne dek subjektif olmayan entrye entry demişliğim yoktur. demem de zaten.***
öhöm... ne diyecektim. hah hatırladım. uludağ! ne yapsam, ne kullansam uludağ çıkıyor karşıma sevgideğer yoldaşlarım. bir nevi lanet gibi bu ya da bir çeşit gizem. evet evet, buldum ana parolayı, "uludağ' ın gizemi"
sabahleyin uykumu alamamış bir halde uyandım. elimi yüzümü dahi yıkamadan bilgisayarı açtım. uludağ sözlüke girdim. sonradan anladım ki uludağın laneti böylece başlamış olmuştu. bir süre bilgisayarda oyalandım. ardından karnımın çaldığı siren sesini duyup mutfağa yöneldim. dolap tamtakırdı.
önceki gün aldığım maaş sayesinde tereddüte kapılmadan, paraya da kıymadan, ev arkadaşıma kebapçıyı aramasını söyledim. aradı ve bir süre sonra kebaplar geldi. fakat o da neydi? poşetin üzerinde uludağ kebapçısı yazıyordu. anladım ki uludağ' ın laneti devam ediyordu.
kebap paketini açtık ve yemeye başlayacaktık ki içecek bir şeyin olmadığını fark ettik. arkadaşım, önceki gün alıp da benden sakladığı iki şişe uludağ gazozu masanın üzerine koydu. kendi karnımızı doyurduktan sonra evdeki muhabbet kuşumuz aklımıza geldi. açlıktan ötemez hale gelmişti yavrucak. yem vermek için yem torbasından ona bir avuç yem çıkarıp verecektim ki, o da neyin nesi? yem poşedinin üzerinde uludağ yem yazıyordu.
bunlar tesadüf olamazdı. uludağın bir gizemi vardı. tıpkı 23 numarasının gizemi gibi. adımdaki harflerin sayı olarak karşılıklarını topladım, uludağ çıktı. bunu nasıl başardım hala inanamıyorum. 1+15+12= uludağ.
bütün bunlar tesadüf olamazdı. bu konuyu arkadaşlarımla da konuştum. "stres altındasın, bir sakinleştirici alsan iyi olur." dediler. ben de bir seferlik onları dinleyip, eczaneden sakinleştirici ilaç almayı denedim.
eski bir arkadaşımın ailesine ait olan bir eczaneye girdim. annesi oradaydı, ona kendimi tanıttım. "hakan* ne yapıyor şimdi?" diye sordum. annesi; hakanın, uludağ üniversitesi tıp fakültesinde okuduğunu söyledi.
uludağ'ın laneti... film gibi, the number uludağ. evet, öyle.
