Eskiden oldukça şey katardı, iyi yazarlar vardı, sayıları çoktu, sonra akp zamanında kötü eğitim almış cahil bebeler doluşmaya başladı, iyi yazarlar seyreldi ve sözlük bir dedikodu, chat sayfası halini aldı. cehaletin egemen olduğu bir internet sayfası oldu.
bu durumda cahillik insana ne verirse Uludağ sözlük de insana onu verir dersek, çok da yanlış bir laf etmiş olmayız.
Bundan seneler önce iş için Bursa'ya gitmiş, işimi aynı gün halletmiş, tekrar Mersin'e dönme hayalleri kurarken, otogarda manyağın birinin saldırısına uğramış, bir anda kendimi kaşı yarılmış bir halde bulmuştum. O gün aklıma ilk gelen buradan tanıdığım bir dostumu (bkz: allahsiz kitapsiz cahil kadin) aramak olmuştu. Sonrasında hemen hazır edilen bir doktor bir anestezi uzmanı, dikilen kaş vs vs.
Benim için güzel dostlukların da yeri burası. O yüzden hâlâ arada gelip yazıyorum.
Aklı basında bir insan olduğunu düşündüğüm birkaç yazarın hayata dair fikirleri, yorumları. Bazı yazarlar da çok güzel cıkarımlar falan yapıyor, onları da okumak hoşuma gidiyor.
Çok kültürlü insanlar var lan, herhangi bir alanda literatürde terminolojiye son derece hakim insanlar hem de, bi bakıyorsun ki hakkatten entelektüel kaygıları var, he onlar iyi ki var!
