(bkz: allaha pandik atmak) adlı başlığı az önce görünce benimde kapıldığım duygu. sırf ortam yapıp başlık açmak için veya entry girmek için entry giren yazarlar oldukça bu durum devam edecektir. Ve ne yazık ki yavaş yavaş kendimizi tüketiyoruz sözlük olarak iyi yazarlarımız beyin göçü yapmak zorunda kalıyor başka sözlüklere.
herkesin hayatının boktan olduğunu ,
borçları veya yas tuttukları biri olduğunu ,
terkedildiklerini , ihanete uğradıklarını ,
isteklerinin bir türlü gerçekleşmediğini,
bu sebeple kaderle , tanrıyla derdi olduklarını ,
sevmedikleri işlerde , sevmedikleri şehirlerde , sevmedikleri insanlarla olduklarını düşününce
sözlüğün bir terapi ,
bu coşmaların , bu aşka gelmelerin ,
bu sövmelerin
belki bir doza kadar tolere edilebileceğine kanaat getirebiliriz.
evet , rahatlayabilirler.
fakat bazen haddi öyle aşanlar var ki
saygısızlığın ayyuka çıktığı öyle durumlar var ki
kaldırılabilir türden değil.
ayıklamaları lazım gelir.
