yazmakta olduğum sözlüğün içinde bulunduğu içler acısı hali.
bi de şey diycem, zall denen insan kişiyi, olan bitene bir gün bişey yaz, olan bitene bişey yazmayarak ulaşılmaz olmayı mı amaçlıyorsun? bir başsağlığı mesajı, bayram mesajı yazmaz mı insan.
zall sözlüğün de bi bok yok, yazarlarının bir çoğu kof, yalancı amk olmamış hikayeler uyduruyorlar götlerinden, kimisi inciden duyduğunu buraya taşıyor kimisi ekşiden okudugunu çalıp getiriyor. severek takip ettiklerim de var, onlar da olmasa gireni sikeyim afedersin.
bir feryat, bir hakikat, bir durum bildiren, haklı bir tepkiyi barındıran ifade şekli. sözlüğün manevi şahsiyetinde yetkilisinin tutumunu eleştiren, itibarını sarsan, aynı zamanda, toplumsal tepkiler hususunda daha duyarlı olmaya davet eden bir bakış açısını temsil eder.
yeni olmuş hadise değildir. uludağ sözlük, zaten bir lise kantinini hatırlatıyor. muhabbetlerin büyük bölümü lise kantini muhabbetleri. yazılar basit. yazarlar sıradan. burada okuyacağınız çoğu şeyi, lise kantininde dinleyebilirsiniz. buradaki ortalama bir yazar, bizim mahalledeki kahvehanede de bulunabilir. burada bulunma amacımız da bu zaten. daha doğrusu bu olmalı. çok kötü bişey değil ki bu. sonuçta bu ülkedeki herkesin zeka seviyesi çok yüksek değil. çok okuyan, araştıran bir toplum da değiliz. yani memleketin görüntüsü ekşi sözlük'ün görüntüsüne benzemiyor. uludağ sözlük'e daha çok benziyor. bir kahvehanede yapacağınız muhabbeti, sözlük formatına çevirin; alın size uludağ sözlük. gelen de bunu bilerek gelmesi gerekiyor zaten. hep böyleydi. böylesi de lazım...
