ciğerleri bırakın sigara içmeye, nefes almasına bile izin vermeyen yazarlardır. sigaranın özlemiyle yanıp tutuşurlar ama içemezler. içseler başka bir taraflarından nefes alırlar çünkü. bu durum onlara fevkalade efkar yaşatır. geleceği düşününce de efkar basar bu yazarları, oksijen tüpleri filan görürler çünkü.
yaşadıklarını hatırlayıp acı çekmek, kendisini melankolik olarak görmek, içini acıtmak, ruhunu kanatmak isteyen yazarlardır. çoğu zaman yaptıgı gibi bira ve ibo ikilisinden bu gecelikte olsa sıyrılmış, yerine minik masa lambası eşliğinde tansaştan 11 liraya alınmış şarabı ve tesadüfen bilgisayar arşivinde buldugu slow adlı klasörünün içinden çıkan carla bruni, engelbert humperdinck, frankie vallie, jean jackues golman şarkıları eşliğinde moody blues unda winamptan seslendiği gibi melancholy man olma yolunda sabahın ilk ışıklarına kadar yalnızlığın dibine vuracak, kendini sorgulamanın amına koyacak, çuvaldızı göte batıracak, radikal kararlar alacak ve muhtemelen uyuyup uyandıktan sonra hiçbirisini yapmayacak yazardır.
8 ay.... çok mu ? yoksa çok az mı? Hayatında kapanmayacak yara açan birini unutmak için, bana cevap ver eyy sözlük.
Unutmak istemiyorum aslında, beni kötü yapan hislerin hepsi mazide kalan güzel anılarla harmanlanmış. Kötüyü unuttuğum kadar iyiyi de unutmak demek her şeyi silmek. Hayatımın en verimli dönemleri aşk acısı çekerek heba oluyor. Gökten zembille kucağına düşen kızların hiçbir değeri olmuyor, değer verecek niteliğe sahip olan kişilere sahip olmak içinse belirli bir enerji harcamak gerekiyor. Böyle bir paradoksun içindeyim. Ama koskoca 8 ay geçmesine rağmen kendimde o enerjiyi bulamıyorum be sözlük. Huzur istiyorum, artık efor sarf etmek istemiyorum. O hayatına kaldığı yerden devam edebilirken ben edemiyorum. Kendimi yalnız hissediyorum, ne zaman bunu hissetsem kendimi yoldan geçen kollarını açmış birinin kollarına bırakasım geliyor. Ama sonra anlıyorum ki yalnız olduğum için yalnız değilim, onsuz olduğum için yalnızım. Der uludağ sözlüğün efkarlı yazarı ve bir cigara yakar.
Edit: Niye başlık başa kaldı lan nereye gittiniz hepiniz beni efkarımla yalnız bıraktınız *
sen sevemeye devam edersin, ama artık o seni sevmez. Başkasını sever sevdiği kişide onu sevmez bir başkasını sever. Adalet gibi görünüyor. Demek ki adalet her zaman içinin rahatlamasına neden olmuyor.