ben bu entry'yi girerken deprem olabilir, ölebilirim. ya da bu entry'yi yazıp ekle'ye bastıktan 1 saniye sonra da ölebilirim. ya da 2, ve hatta 3... yani kısacası, yaşadığımız her saniye, aslında ölme ihtimalimiz vardır. ve aslında her saniye biraz daha yaklaşıyoruz ölüme. hayat başlı başına ironiymiş değil mi? sana bir hayat veriyorlar, sonunda ölüyorsun ama. bunu bilmene rağmen yaşıyorsun...
ellerinde biriktirmeye çalıştıkları hayatlarını ansızın salıverdiklerinde yüz ifadesizliğini tarih olarak işlenmiş olanlardır.
yakın ve uzak tarihe adanan bu bilgiler venüs tarih kozmik odalarında saklanan çiplerde özenle saklanmakta... o odaya girerken az mı ışın yedim kıçıma... defalarca denemem sonucunda ulaşabildiğim bu bilgileri yayınlamanın belirsiz güçler tarafından yasaklandığından sözlük yazarlarının ölüm tarihini bilmenin acısıyla nefeslenmek zorundayım, oksijen maskemi çıkarın, daraldım...
yüreğim kaldırmıyor, bir bardak daha laktorapühto verin.
