sol frame'deki ardı ardına açılan "platonik aşk" konulu başlıklar ve oralara girilen entryleri gördükten sonra, gerektiğine inandığım tim.
bir insan 20 küsur yaşına gelip de hala platonik takılıp, uzaktan sevdiği kişiye açılamıyorsa ortada bir sorun vardır. yani, "hoş kız/çocuk" dersin, geçersin, konuşmazsın, anlarım. benim de "şu kız güzelmiş lan çok hoşuma gitti" dediğim ve daha sonra "ameeen, kim uğraşacak amk, masrafı çoktur bunun" dediğim oldu. ama bu kadar ölüp bitiyorsanız, arkasından hüzünlü entryler giriyorsanız, buna rağmen iki çift laf edemiyorsanız sıkıntı büyüktür aga.
ortadaki bu soruna müdahale ediyorum. gelin kardeşlerim, bu başlık altında bu çekingen, özgüven sorunu yaşayan gençlere kadın/erkek fark etmez, gaz verelim. hayatlarının şu en güzel dönemlerini platonik aşkla bok etmelerine izin vermeyelim. gerekirse reddedilsinler, ama içlerinde kalmasın.
şirin mi şirin bir hikaye:
olaylar şu an okumakta olduğum üniversitede geçiyor. sevdiğim ve çeşitli özgüven sorunları yaşayan bir arkadaşıma, alt sınıflardan bir kız instagram takip isteği gönderiyor. kızla uzun uzun konuşuyorlar, kız buna adeta yürüyor. arkadaş da boş değil. fakat kampüste denk geldiklerinde arkadaş konuşmaya cesaret edemiyor. "oğlum manyak mısın? kızla zaten iletişimi kurmuşsun. yanına git muhabbet et" desem de, bir türlü kızla yüz yüze konuşmaya cesaret edemiyor. en sonunda arkadaşı ikna ediyorum.
"tamam, cumartesi günü kızı dışarı davet edeceğim mesajla" diyor. ben seviniyorum. pazartesi günü okulda çocukla konuşuyorum. "eee nasıl gitti buluşma?" çocuk "ya ders çalışıyordur diye dışarı davet etmedim, ama gelecek hafta sonu kesin davet edeceğim" diyor. gelecek hafta sonu ne oluyor biliyor musunuz? bizim çocuk kızı başkasıyla dışarıda el ele görüyor.
