48°51'38.20" N 2°20'15.52" E Louvre Museum, 75001 Paris, France
arkadaşlar şu louvr, löuvr, löüvr, lovre, luövre tartışmalarınızı bölüyorum ama sizlere iyi bi haberim var. evet, yanlış duymadınız toparlanın koraladoya gidiyoruz.
ben her şeyi düşündüm, ya olur mu nasıl olur iş var bilemedim ki falan diyenler baştan söylüyorum vallaahi olmaz, hayatta bırakmayız. kambersiz düğün olur mu yahu sen gelmezsen biz de gitmeyiz.
çok uzatmadan, müzenin en geç saat 21:45 e kadar açık olduğu malumunuz. ilgilenenlere küçük bi hatırlatma bizim gezimiz gece yarıları olacak demem o ki ilk karşılaşacağımız manzara muhtemelen şöyle bir şey.
içeride bulunan sayısız sanat eserini ararken şöyle koridorlarda yürünecek. klasik mimaride korint düzeni, yüksek tavanlar,tonoz detayları, marble,marble,marble buyrun.
trajik bi sahne, brutus roma'da kurduğu cumhuriyet yönetimine ihanet edip, başkaldıran iki öz oğlunun başlarını kestirerek öldürtüyor. ve resimde oğullarından biri koridoru geçerken diğeri yine sedye üstünde odaya henüz giriş yapıyor.
resmin sağında ise karısını ve çocuklarını görüyoruz. korkunç ve derin bir üzüntü içindeler. ölen çocukların anneleri elini uzatıp onlara son kez dokunmak istiyor, sanki odada acı içinde bu anı beklerlerken cansız bedenlerin odaya girmesiyle yerinden fırlamış çocuklarına ulaşmak isterken duyduğu derin keder ile ayaklarında derman kesilmiş bi kızını ayakta tutmaya çalışıyor, hemen önündeki kızı ise ne ile karşılaşacağını bilmediğinden çocukça hem bakmak istiyor hem de korkuyla kendi ellerini görüşüne perde ediyor.
brutus'e baktığımızda ise kararlı aynı zamanda ürkek bi vücut dili ile karşımızda duruyor. elinde tuttuğu fermanı parmaklarıyla sıkıyor ayak parmakları sıkılmış bi ayağı diğerinin üstünde oğullarına tamamıyla sırt çevirmiş karanlık içinde düşüncelere boğulmuş bir halde tasvir ediliyor.
david muhteşem bi eser yaratmış çok şiddetli bi ışık geçişiyle yoğun duyguları birbirinden bıçak gibi ayırmış bi yanda insani değerler bir yanda ise erdem var. işte tam burada bu tablo fransız devrimine omuz veriyor aslında.1789. o dönem tablonun salon de paris'te sergilenmesi yasaklanıyor. ama devrim ruhu ile önünde durulamıyor ve duvarda yerini alıyor. aslında devrimin taleplerini dile getiriyor burda david; idealler uğruna feda edilenler.
son olarak beni burada en çok etkileyen figür aslında sedyeye omuz veren lictorlardan biri brutusun karısının acı dolu yakarışına tepkisiz kalamayan polis. ona dikkatlice baktığınızda bu dramatik sahnenin çığlığını da duyabiliyorsunuz.
müzede bizi bekleyen trajik eserlerden biri bu. brutus ve oğulları.
aman arkadaşlar tam bizlik bi hikaye var ya burda brutus ve oğullarının önünü terk ediyoruz yavaş adımlarla. çok değil bi kaç adım ötedeyiz işte geldik.
aslında bakın şöyle The Consecration of the Emperor Napoleon and the Coronation of Empress Joséphine yani napoleon'un kutsanması josephine'in taçlandırılması.
bakın çok ihtişamlı di eeemprıis josefiin! imparatoriçe. kaynanadan az çekmeyen josephine.
resimde de görüldüğü gibi devasa bi tablo şöyle bi söylentide var jacques louis david bu resim üzerinde çalışırken yapılmış en büyük eser olduğunu düşünerek resmetmiş. ancak daha önce bahsettiğim şu eser #38967822 bu tablodan çok az daha büyük neyse ki ikisi de burada.
tabloyla ilgili çok ilginç detaylar var şöyle bi bakın.
resimde papayı görüyorsunuz napoleon taç giyme törenine roma'dan papayı davet ediyor ancak tacı papanın takmasına izin vermiyor. avrupa imparatoru bu tabloda gövde gösterisi yapıyor papa silik bi figür olarak resmedilmiş yüz ifadesine de bakılırsa bu görülüyor.
resimde 150 ye yakın asilzadenin yer aldığı tahmin ediliyor. josephine ve napoleon kendi kraliyet sembolü olan arı desenli bi pelerinle resmedilmiş. olduğundan daha genç tasviri ise bi jestten ibaret.
başta da söylediğim gibi napoleon'un annesi oldum olası josephine'i sevmeyen bi kaynana oysa bu lavanta işlemeli kıyafetleri şereflendiren bi kadın nasıl sevilmez.
neyse dağıtmayalım, taç giyme törenine tabii ki biricik anneciği letizia bonaparte 'ı da davet eden napoleon'a annesi sert çıkıyor ve ay ben bu huysuzun bi de taç giymesini hiç çekemem evladım deyip törene teşrif etmiyor. şimdi hemen dönüp tabloya bir daha bakın evet tablonun tam ortasında parayla satın alınamayacak koltukta heykel gibi duran kadın değerli letizia hanım!
napoleon tabi ki david'e tabloya annesinin de dahil edilmesi emrini veriyor annesinin katılmadığı bi törenin onun avrupa'da imajını sarsacağını öngörerek buna engel oluyor. büyük adam.
çok uzatmadan hemen letizia hanım'ın üstünde balkonda duran ise david'in ta kendisi etrafındakiler ise akrabaları ve arkadaşlarından ibaret, çok eğlenceli.
