daha evin bebesiyken kardeşimle aynı odayı paylaşırdık. yataklarımız ranza şeklindeydi ve ben de büyük olduğumdan mütevelllit tabi ki ranzanın üst katında yatardım. bir gün erken kalkmış, tuvalet seansını gerçekleştirdikten sonra tekrar yatağıma çıkıp yeniden uyumak amacıyla uzanmaya uzanmıştım. bir ara farkında olmadan kendi kendime konuşmaya başlamışım yine. farkında değilim; kardeşim uyanmış, ayağa kalkıp ranza korumasının arasından beni dikizlemeye başlamış;
günlüklerine yaşanmamış anılar yazanlardır. bizim yurttan böyle bir tip yıllar önce bir gece yurda gelmeyince insanlar telaşlanıp kızın günlüğünü okumuşlar. akla zarar anılar... işin yoksa anılarda bahsi geçen aşka susamış kaslı iri penislileri bul, sorguya çek. yapmayın. en azından kaleme almayın.
bugün sabah yataktan kalktıktan sonra yine başladım kendi kendime konuşmaya.
-Hava nasıl bi bakayım.
-güzel gibi ya tişör mü giysem gömlek filan üstüne.
-ulan bursa burası belli olmaz 2 saate hava bozar.
-gideyim güzel bi kazak çekeyim üstüme yelekte giyeyim, olmadı çıkartırım yeleği.
