sıradışı bir iftar günü oldu. hayatımda hiç çimene yayılıp iftar açmamıştım. samimi ve doğal bir ortamda geçen buluşmada herkes rahattı bir ben bir de meba1905 ağır takıldık ilkin. hadi ağır değilde çekingen diyelim. harbiden kola yürütmüş gibi oldum lan bilmeden...
neysem iftarı ettik çorlulu ali paşa külliyesine gidelim dedim klavuzu karga olan misali taktım milleti peşime, peeeh! ortalık tıklım tıkamaçtı. sığdıramadık kendimizi. ulan külliyenin adı medrese olmuş bu arada iyi mi?
neysem zigonsehpa bizi türkocağına götürdü. içeride vatanı kurtardık, geyik çevirdik saipsiz yahu sizin nickleriniz neden hep yabancı türkçe değil diye isyan etti. gecenin sonu da güzeldi. millet kalktı gitti ben çok sevdiğim bir yönetmen arkadaşımla geceyi sonlandırdım...
buradan organizatörlere sonsuz teşekkürlerimi sunarım efendim...
organizasyon anlamında türlü ve çeşitli açıklıkları bünyesinde barındırmış zirvedir. gene de gecenin sonunda taksim meydanı'nı adımlarken "güzel" vakit geçirdiğimizi, beyaz giymenin ne demek olduğunu falan düşünüyordum kendi içimde.
tâ zirvenin en başından dediğim üzere bir mekâna tıkışmayı ve tıkıştırmayı hak olarak görmüyordum toplanmış yazar tayfasını(evet, temelde kendimi). gülhane parkı'nın kapısında yazarlarla toplandık ve saat yaklaşık olarak 7 gibi zirvenin gerçek organizatörünü bulmak için kabile halinde sultanahmet'e doğru yürüdük(şahsen bir mekan falan ayarladılar sandım, yoksa 3 kişinin yürümesi ile 20 kişinin yürümesi arasında 3 kişiyi yürütmeyi teklif ederdim.).
sanırım ki bu "-sizlik" beni germiş olacak biraz enerjim düştü(sigara içememek de vardı tabi serde) asık suratımı görenlerden ve özellikle kırdıklarımdan af dilerim bu vesileyle... sonrasında aynı düzensizlik içerisinde tekrar aşağı doğru(sahile yani, restoranların falan olduğu yere) adımladık(ki bu durumdan yakınan tek kişi ben değildim o an). vakit ilerlerken bir büfeden paket yaptırdığımız iftariyeliklerimizi sirkeci garının hemen önündeki şarapçı parkı'nda tükettik. sonrasında benim planım daha önce buraya da yazdığım üzere gülhane parkı'na gidip yayıla yayıla "seyyar" çaycılardan nasiplenmekti. aynı zamanda rahat bir muhabbet etme imkânı da sunacaktı bunu yapmak katılımcılara(bana göre).
derken bu plana yanaşmayan arkadaşlarım, alternatif üretmek anlamında da bir girişimde bulunmayınca bir yazarın fikri ile "külliye'de çay keyfi" baskın çıktı. ama öteden beri bilirim ramazan ayı'nın bu semtteki yoğunluk bereketini. velhasılı saipsiz'i almak için geri dönmüş olmam, daha çok gerilmemi engelledi diyebilirim kendi payıma. külliye, külliyen yalan olmuş ve tıka-basa dolmuştu falan. sonrasında zigonsehpa'nın yardımları ile kıçlarımızı iki masaya ayrılarak koyacağımız bir yer bulmuştuk kendimize. öyle de yaptık. ilerleyen saatlerde bir kısım yazar, aramızdan ayrılınca da tek masaya sığacak hale gelmiştik.
özet geçmek isterdim ama elimde değil. gecenin sonunda taksim meydanı'na attık kendimizi geriye kalanlar olarak ve orada da biraz sohbet, muhabbet derken saati gecenin körü ettik. zamanı sırtüstü yatırdık da denilebilir.*
diyeceğim o ki tüm aksaklıklara rağmen güzel bir zirve oldu ve beyaz, kadınlara gerçekten de yakışan bir renk(ne alaka amınakoyim? haşlanmış mısır derim.)...*
şimdi abi iyi güzel hoş tatlı bir zirve. çok fazla yürüdük evet.
poisonx ve benim lise hayatımın geçtiği sultanahmette ve çevresinde oturacak edecek yer bulmamızın bu kadar meşakkatli olmasının sebebi her öneriye açık olmamızdır. ha öneriler biraz yürüttü evet haklısınız.
valla kimseciklerle ilgilenemedim. ilkokul aşkımla gelmiş idim zirveye. tanışamadığım selamlaşamadığım herkesten özür diliyorum. ilk aşkım layn kız boru değil. hatta platonik takıldğım tek kız heralde.
neyse benim adıma çok çok güzel geçti diyebilirim. yorduğum ettiğim sıktığım arkadaşlar olduysa. özür dilerim...
nedense çok gitmek istediğim ama annemin de o gün iftara bizim aşireti topladığını duyunca mecburen gitmekten vazgeçtiğim zirve.
Aynı zamanda Yürümeye de ihtiyacım vardı. Tühh yazık oldu zirvesi.
(bkz: zigonsehpayla sağlıklı yaşam) *
asosyallik, pc başında günler haftalarca vakit geçirmişliğin vermiş olduğu hamlık, sporsuzluk nedeniyle "yörüyün olm biraz bacaklarınız açılsın!" sloganıyla eminönü bayezit gittik geldik. iftarı dualarla açmasak da ilahilere hu hu çekip aşka geldik.**
yolculuk* boyunca yazarların birçoğuyla konuşma kaynaşma fırsatım olmadı ne yazık ki. bir daha ki sefere kısmetse deyip geri kalan şeyleri nick altı entrylerine bırakıyorum.**
tanım: en sportif zirvedir.*
zirveye katılanlar adına alınacak bir çok not vardı. bazıları şunlar;
ameleyim - "sen ameleysen ben neyim?" sorusunun sorulması gereken, zıplamalı konvoylar yapabilen yaratıcı uluyazarı. female demon - tarih öğretmenim ve ayrıca sinirli ve agresif * uluyazarı. fethedilen sehrin lal asklari - bizden bile erken ayrılan, telefonu elinden düşmeyen, yol tarifeli, cimbomlu uluyazarı. poisonx - tek bakışta beni tanıyan, ayakkabılarıma kötü laflar eden ancak ufku geniş, bomba etkisi yaratabilir uluyazarı. sekolo - sürekli tehlikeli bir şeyler yapma potansiyeli olan, çok konuşan, anlamsız gülüşen uluyazarı. tusu susuzu - muhabbetimiz hunharca bölündü, ancak bana benzeyen uluyazarı*. ayrıca meyve suyu hırsızı... vladurakul - zirve boyunca başının etini yediğim ve iğrenç esprilere maruz bıraktığım, ıslıkçı, canım falan uluyazarı. ayrıca kola hırsızlığı konusundaki yardımlarından dolayı.. neyse bu başka bir konu... weber - ulaşımdaki katkılarından dolayı teşekkür edilmesi gereken ancak nargile de külliyen yalan olduğundan çekinen uluyazarı. başlı başına kola hırsızı!!!* bu arada bana sözlük kaşarı dedi. zigonsehpa - göz alerjisine sahip fakat neşeli uluyazarı.
***nick neydi özelden ulaş kişisi*** - çay parası vercez diye bana dayak atan büyüğümüz, uluyazarı.**
***nick neydi özelden ulaş kişisi*** - iftardan hemen sonra ibretlik şiir paylaşımı yapan şair uluyazarı.
***nick neydi özelden ulaş kişisi*** - ortamı caps manyağı yapan ve tramvaydaki familyamıza dahil olan uluyazarı.
***nick neydi özelden ulaş kişisi*** - konuşmaya fırsat bulamadığım ancak kafadar gözüken diğer uluyazarları.
nick haznem bu kadardı, aklıma gelmeyen yazarlarımız alınmasın...
sultan ahmet - gülhane arasında dolapçı beygiri gibi döndüğümüz, her seferinde yazar kafilesine yoldan katılımların olduğu nadide, enfes, az görülür, olağan dışı bir zirve organizasyonu oldu. organizasyon demişken organizatörlerin de hakkını yememek lazım. iftar öncesi iyice bizi yorup acıktırmış, iftar sonrasında ise yediğimiz yemeği eritmemiz için çok iyi bir spor programı hazırlamışlardır.
çalışmayan organizatörlere sahip zirve. daha yeni eve geldim sırf güzel bir yerde eğlenesiniz diye. 300-500 kişilik otobüste akraba olmadığım kimse kalmadı. mekanların standart fiyatlarını indirebildiğimiz kadar indirdik. ortalama aldığımız fiyat aralığı 20 tl dir. iftar menüsüdür. çorba, salata, ana yemek, içecekler dahil. 3 mekan arasında kararsız kaldık. bana eşlik eden gizli bir organizatör olan tusu susuzu nun emeklerini inkar etmek haince ve gaflet ve dalalet dolu bir eylem olur. seçenekler ortada. içlerinden en beğendiğimiz karadeniz pide lokantası ( adına aldanmayın güzel yer, bir erkek turist sinsice yaklaşıp asılma eyleminde bulunmuştur, o derece yani) 25 tl lik fiyatıyla gözde yerdir. merkesi olması açısından güzeldir. eğer istemezseniz toplu yemek siparişi verebilirim takribi içeceklerle birlikte 5 tl ye tekabül eden bir fiyatla, cateringçi bir arkadaşımla görüşmem gerekecek. olmadı iftariyelik alınıp çimlerde oturulması muhtemeldir. bugün mekanların birinde zorunlu iftarımızı açmak zorunda kaldık, yemekler güzel ancak çorba ile zaten insan doyuyor. diğer yemeklerin artması içten bile değil. karar sizin kamuoyuna duyurulur. saygılar sizi seven dww...
organizatörlerinden zigonsehpa'nın rahatlığını an itibariyle görebileceğimiz zirvedir. bu kadar da rahat olunmaz ki arkadaş...*
adamım can sikacagi da geliyormuş, kızlara duyrulur. bir de dances with wolves'ın katılımcılara gazoz ısmarlayacağı yönünde söylentiler ayyuka çıkmış durumda. nedir, ne değildir bilmiyoruz. neyse, yarın akşam netliğe kavuşur işte...
rahat organizeytırları yüzünden spontane olması şart olmayan zirvedir. isteyen, istediği gibi takılabilir... sultanahmet mekan malum, isteyen gidip köftecide menü alır, isteyen gidip de galata köprüsü'nde balık ekmek takılır.
yarın(zirve günü) saat 18:30-18:45 saatleri arasında, gülhane parkı'nın tramwaydan taraftaki kapısının önünde yazarları bekliyor olacağım.
ulaşım bilgileri için "kabataş-zeytinburnu" hattında işleyen tramwaya binmek ve "gülhane" istasyonunda inmek yeterli olacaktır. "çocuk mahkemesi" sorularak bulunduktan sonra hemen karşısında parkın kapısı görülür durumda olacaktır.
gelelim "parkta ve sefil bir şekilde iftar yapmak" fikrinin zuhuruna. efendim çeşitli organizasyonlarda, "tıkış-tıkış" iftar yaptığımız çeşitli organizasyonların içerisinde yer almış birisi olarak "geniş" ve "rahat" park alanı daha cazip gelmektedir. işin ekonomik boyutunu bir kenara bırakacak olursak dahi bu, başlı başına geçerli bir sebeptir şahsım adına.
zirvenin raaat olmayan organizatörleri ne düşünürler bilinmez ama karar vermek için çok vakit olmadığını hatırlatmak isterim bu noktada...
organizasyonunda görev aldığım zirvedir/miş/öyle olacak lan tabi.*
o değil de hep kılım şu ikinci sınıf restoranların(birinci sınıflar da dahil ama genel "yazar" profiline bakınca ikinci sınıflar daha yakın ihtimal) iftar mönülerine... çay-çorba-ana yemek-içecek-tatlı hepsini birarada geçiriyoruz ve üstelik sadece x lira...
kimseyi buna zorlamak niyetinde değilim organizasyonda yeraldığımı düşünürsek ve teklifim odur ki gülhane parkı'nda, paket yaptırdığımız iftariyeliklerimizin poşetleri üzerine oturarak, çimenlerin üzerinde yapalım iftarımızı. geçen sene böyle bir organizasyon için "manzarasına" ve "otel mutfağı üretimi" sandığım mönüsüne(ayrıca da uygun ücretine) kanarak bir otel restoranını ayarlamıştım ve en azından yemekler adına ciddi bir fiyasko ile karşılaşmıştım. dolayısı ile tüm bunları gözönünde bulundurduğumuzda gülhane parkı'nın açıkhava özgürlüğü ve muhabbeti çekici geliyor şahsıma.
herkes için uygunsa teklifimi böyle ulu-orta iletmek istedim. ayrıca zigonsehpa'ya saygı ile duyrulur... **
