https://galeri.uludagsozluk.com/r/2053278/+
Bugün bu vaziyette çalışıyorum, bazen diyorum acaba vazgeçip başka bi işe başka bi sehre mi taşınsam yepyeni bir hayat yepyeni bi ortam...
Kararsızım sözlük
Hayata karşı motivasyonum inanılmaz düştü.
Ben ki sevgi pıtırcığı, her halttan olumlu bir pay çıkarabilen bir insandım, şimdi ruhumun kolunu kaldıracak hali yok.
Bu da geçer herhalde ama nasıl geçer kısmının içinden çıkamıyorum.
inanın inanmayın ama öyle bir an geliyor ki orda yalnız olamamayı dileyeceksiniz. itirafım kimsenin Tanrı ya inanmıyacak kadar cesur olduğunu sanmıyorum bu ben yapamıyorum diye değil kimse bu kadar güçlü olamaz.
Uzun zamandır şiir yazmıyorum, hissedemiyorum. Bu beni deli ediyor. Kendine yabancı bir memleket gibiyim. Hep adres soruyorum sokaklarıma. Çıkmaz sokakları da geçtim, caddeleri bile çıkmıyor bana.
kısa süre önce 5 altı gün önce bana güvenen birine istemeden veya isteyerek zarar verdim benim ona güvenim yoktu beni dizginleyebileğini sanıyordu aklınca karmaşık mevzular bende dizginlenemeycek birisi olduğumu gösterdim şuan pişmanım ama özür diler miyim hayır aksine daha da üstüne giderim vaz geçemediğim bir kin ve egom var bu güne kadar çok az kişiden özür dileyip suçumu kabullenmişimdir.
tek bir fırsatım daha olsaydı her şeyi düzeltmeyi ne kadar da isterdim. öyle içten dolu dolu bir istek ki. uzak olmanın kendine daha iyi geldiğini bildiğimden bunları bile söyleyemiyorum. tekrar isteyemediğim bir şans için bile her şeyi yoluna sokmanın istencini barındırıyorum. ateşin üzerine su atmışım sanki. dönüşü yok biliyorum. her şeyi mahveden kendimle yaşamak zorunda olmanın acısını çekiyorum. Allahım lütfen bir mucize olsun.
nettir ne kadar iyi niyetli olursan o kadar görmezden gelinirsin kuralı bu sanırım düşüncesiz kaprisli tripcan olmak gerekiyor sanırım. o içi boş karakterleriniz sanırım bence en kötüsünü hak ediyor.
öyle doluyum o o kadar sinirliyim ki kelimelerle ifade edemiyceğim kadar büyük öfkeliyim. gösterilen iki güler yüzü nasıl daha iyi kullanabilirim diye düşünmeniz cidden içler açısı. lütfen egonuzu pardon o gereksiz egonuzu alıp bir tarafınıza sokun. insanların iyi niyetleriyle güler yüzleriyle ya da kırmamak için sustukları şeylerle sınamayın.. boktan hayatlarınızın bataklığına başkalarını de çekmeye çalışmayın. alın tüm insanlar tüm iyi şeyler sizin olsun bi salın lütfen.
Galiba bende kaçış sendromu var.Bazen dozu çok yüksek oluyor ve ne yapacağımı bilemiyorum.Bulunduğum yerde ve şehirde bulunmak istemiyorum aynı zamanda gidebileceğim o yer neresi ise orada da bulunmak istemiyorum.Böyle bir kısır döngü içerisindeyim.
Mutlu değülük, ölene kadar da olmayacük. Hayatım, her an freni patlak bir kamyon gibi yokuş aşağı gidebilir. Bu yarın da olabilir, sonraki gün de olabilir, 10 sene sonra da olabilir... kendi hayatımın değişmesi benim elimde değil! Ulan çok saçma!
Gece 00.00’dan sonra belli başlı birtakım başlıkları hortlatıp duyarımsı kasan yazarlara primci gözüyle bakmaktan kendimi alamıyor ve aloo biz o konuyu çoktan geçtik ya demek istiyorum, özür dilerim galiba benim içim fesat.*
(img:#2021236)
Fakat şunu inanarak söylemeliyim ki, samimi değilsiniz.
Edit: eksilere bakılırsa kendinizi biliyor olmanız güzel
